الیزابت اول

اِلیزابِتِ اول (۱۵۳۳ـ۱۶۰۳)(Elizabeth I)
اِلیزابِتِ اول
(معروف به ملکۀ باکره) ملکۀ انگلستان از ۱۵۵۸، دختر هنری هشتم و آن بولین. در ۱۵۵۹ با تصویب قانونی، پروتستان را به مذهب رسمی انگلستان تبدیل کرد. به فرمان او مری ملکۀ اسکاتلندیها در ۱۵۸۷ اعدام شد. مناقشۀ او با اسپانیای کاتولیک به شکست ناوگان دریایی اسپانیا در ۱۵۸۸ منجر شد. دوران الیزابت اول عصر رونق تجارت و اکتشافات جغرافیایی، هنر و ادبیات بود. تعدادی از زمامداران اروپایی تلاشی نافرجام کردند تا با الیزابت ازدواج کنند، اما او خواستگارانش را برای تقویت موقعیت انگلستان در اروپا به بازی گرفت. پس از الیزابت جیمز اول به پادشاهی رسید. الیزابت در ۷ سپتامبر ۱۵۳۳، در گرینویچ، لندن زاده شد. به چند زبان تسلط داشت. در دوران سلطنت مری اول، خواهر ناتنی الیزابت، که پیرو کلیسای کاتولیک بود، الیزابت به هواداری از مذهب پروتستان متهم شد و به همین علت هشت هفته در برج لندن زندانی شد. در بیشتر دوران زمامداری مری اول، الیزابت در هاتفیلدو هارتفوردشردر انزوا به سر می برد و سرانجام پس از مرگ خواهرش، ملکۀ انگلستان شد. الیزابت در دوران سلطنت خود با چالش های متعددی روبه رو شد که مهم ترین آن ها عبارت بودند از بحران مذهبی؛ مسئله جانشینی ملکه (موضوع ازدواج)؛ چگونگی برخورد با مری ملکۀ اسکاتلندی ها؛ تهدید اسپانیا؛ و مسئله گدایان، ایرلند، و پارلمان. پس از سلطنت فاجعه آمیز خواهرش مری اول، الیزابت با مخالفت کاتولیک ها و پروتستان ها روبه رو شد. الیزابت تلاش کرد تا راه میانهای از آموزۀ تلفیقی مذهب کاتولیک و پروتستان به کلیسای انگلستان ارائه دهد. این راه حل در مجموع موفقیت آمیز بود، اما پس از آن که پاپ پیوس پنجمالیزابت را تکفیر و خارج از دین اعلام کرد، اجرای آن ناممکن شد و الیزابت در خلال حکومت خود همواره با مشکل کاتولیک هایی که از شرکت در مراسم مذهبی کلیسای انگلستان امتناع می کردند و مخالفت های کشیشان فرقۀ یسوعی، ازجمله ادموند کمپیون، دست به گریبان بود. الیزابت با نارضایتی فزایندۀ بنیاد گرایان پروتستان نیز روبه رو بود و چند نفر از پیروان این فرقه را زندانی یا اعدام کرد. پارلمان انگلستان بارها به گونه ای ناموفق تلاش کرد الیزابت را به ازدواج یا حل مسئلۀ جانشینی ترغیب کند. الیزابت مصاحبت و معاشقه با خواستگاران را حربۀ مفید سیاسی یافت و از امکان ازدواج احتمالی به منزلۀ ابزاری راهبردی در سیاست خارجی انگلستان بهره گرفت. در مناسبت های مختلف پیش نهادهای ازدواج فیلیپ دوم، پادشاه اسپانیا؛ کارل آرشیدوک اتریش؛ شاهزاده های فرانسوی هانری، دوکِ آنژو و فرانسوآ، دوک آلانسونرا بررسی کرد. در داخل انگلستان نیز با افراد متعددی ازجمله یکی از درباریان به نام لستر، سِر والتر رالی، و اِسِکس دوستی و مراوده داشت. با وجود این از ابتدای سلطنت اعلام کرد که قصد ازدواج ندارد و تأکید کرد خوشحال خواهد شد اگر بر لوحی مرمرین بر روی مزارش نوشته شود الیزابت تا پایان عمر باکره باقی ماند. الیزابت اول به همین علت به ملکۀ باکره شهرت یافت.