آلیاژهای آلومینیوم. آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهایی با خاصیت فلزی هستند که معمولاً شامل ۹۰–۹۶٪ آلومینیم بوده و علاوه بر آن دارای یک یا چند عنصر دیگر هستند که به منظور بهبود خواص به آلومینیوم افزوده شده اند. معمولاً این آلیاژها علاوه بر عناصر آلیاژی اصلی شامل چندین عنصر آلیاژی فرعی نیز هستند که مقدار اندکی داشته ولی تأثیر بسیاری بر ویژگی های آن ها دارند. [ ۱]
اگرچه بسیاری از فلزات با آلومینیوم تشکیل آلیاژ می دهند ولی تعداد کمی از آن ها در آلومینیوم حلالیت قابل توجهی دارند که به عنوان افزودنی آلیاژی اصلی به کار روند. در بین عناصر آلیاژی معمول تنها روی، منیزیم، مس و سیلیسیم حلالیت بالایی دارند. [ ۲]
• مقاومت به خوردگی: بسیاری از آلیاژهای آلومینیوم به علت تشکیل طبیعی لایهٔ اکسیدی چسبنده به سطح مقاومت به خوردگی اتمسفری و شیمیایی بالایی دارند. این مشخصه در آلیاژهای سری 1xxx، 3xxx، 5xxx و 6xxx بارزتر است.
• رسانایی حرارتی: آلومینیوم و آلیاژهای آن رسانایی حرارتی بالایی دارند و با اینکه نسبت به فولاد در دمای پایین تری ذوب می شوند، اما در صورت مجاورت با آتش دمای آن ها کندتر افزایش می یابد.
• رسانایی الکتریکی: آلومینیوم و برخی از آلیاژهای آن رسانایی الکتریکی بسیار بالایی داشته و از این لحاظ در میان فلزات رسانای تجاری پس از مس در ردهٔ دوم قرار می گیرند.
• نسبت استحکام/وزن: آلومینیوم با چگالی کم خود برای ساخت آلیاژهای مهندسی مناسب است. گر چه استحکام آلیاژهای پایه آلومینیوم به اندازه استحکام قابل حصول در فولادها نیست ولی نسبت استحکام به وزن این آلیاژها بالا بوده و به این دلیل آلیاژهای تجاری آلومینیوم تعداد زیادی دارند. استحکام اغلب این آلیاژها را می توان از طریق رسوب سختی یا کار گرم افزایش داد. [ ۴]
• چقرمگی شکست: بسیاری از آلیاژهای آلومینیوم چقرم بوده و در کاربردهایی که مقاومت به شکست ترد و رشد ترک مورد نیاز باشد به کار گرفته می شوند.
• کارپذیری: آلومینیوم و آلیاژهای آن را می توان در بسیاری از روش های فلزکاری که نیاز به کارپذیری دارند ( مانند اکستروژن ) به کار گرفت.
• سهولت اتصال: آلومینیوم و آلیاژهای آن را می توان با طیف گسترده ای از روش های تجاری معمول از قبیل جوشکاری، لحیم کاری، پیچ کاری، پرچ کاری و حتی میخ زنی به یکدیگر اتصال داد.
• قابلیت بازیافت: بازیافت آلومینیوم و آلیاژهای آن در میان مواد سازه ای بسیار ساده است و می توان پس از بازیافت آن ها را مستقیماً به صورت محصولات کیفیت بالا به کار برد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه بسیاری از فلزات با آلومینیوم تشکیل آلیاژ می دهند ولی تعداد کمی از آن ها در آلومینیوم حلالیت قابل توجهی دارند که به عنوان افزودنی آلیاژی اصلی به کار روند. در بین عناصر آلیاژی معمول تنها روی، منیزیم، مس و سیلیسیم حلالیت بالایی دارند. [ ۲]
• مقاومت به خوردگی: بسیاری از آلیاژهای آلومینیوم به علت تشکیل طبیعی لایهٔ اکسیدی چسبنده به سطح مقاومت به خوردگی اتمسفری و شیمیایی بالایی دارند. این مشخصه در آلیاژهای سری 1xxx، 3xxx، 5xxx و 6xxx بارزتر است.
• رسانایی حرارتی: آلومینیوم و آلیاژهای آن رسانایی حرارتی بالایی دارند و با اینکه نسبت به فولاد در دمای پایین تری ذوب می شوند، اما در صورت مجاورت با آتش دمای آن ها کندتر افزایش می یابد.
• رسانایی الکتریکی: آلومینیوم و برخی از آلیاژهای آن رسانایی الکتریکی بسیار بالایی داشته و از این لحاظ در میان فلزات رسانای تجاری پس از مس در ردهٔ دوم قرار می گیرند.
• نسبت استحکام/وزن: آلومینیوم با چگالی کم خود برای ساخت آلیاژهای مهندسی مناسب است. گر چه استحکام آلیاژهای پایه آلومینیوم به اندازه استحکام قابل حصول در فولادها نیست ولی نسبت استحکام به وزن این آلیاژها بالا بوده و به این دلیل آلیاژهای تجاری آلومینیوم تعداد زیادی دارند. استحکام اغلب این آلیاژها را می توان از طریق رسوب سختی یا کار گرم افزایش داد. [ ۴]
• چقرمگی شکست: بسیاری از آلیاژهای آلومینیوم چقرم بوده و در کاربردهایی که مقاومت به شکست ترد و رشد ترک مورد نیاز باشد به کار گرفته می شوند.
• کارپذیری: آلومینیوم و آلیاژهای آن را می توان در بسیاری از روش های فلزکاری که نیاز به کارپذیری دارند ( مانند اکستروژن ) به کار گرفت.
• سهولت اتصال: آلومینیوم و آلیاژهای آن را می توان با طیف گسترده ای از روش های تجاری معمول از قبیل جوشکاری، لحیم کاری، پیچ کاری، پرچ کاری و حتی میخ زنی به یکدیگر اتصال داد.
• قابلیت بازیافت: بازیافت آلومینیوم و آلیاژهای آن در میان مواد سازه ای بسیار ساده است و می توان پس از بازیافت آن ها را مستقیماً به صورت محصولات کیفیت بالا به کار برد.
wiki: آلیاژهای آلومینیوم