آلیا رامیز. آلیا، رامیز (۱۹۲۵ـ۲۰۱۱)(Alia, Ramiz)
آلیا، رامیز
سیاستمدار کمونیست آلبانیایی، از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ رئیس دولت آلبانی. او رفته رفته از سیاست های انزواطلبانۀ سلف خویش، انور خوجه۱، فاصله گرفت و درپی بروز ناآرامی های عمومی، اصلاحاتی سیاسی و اقتصادی، ازجمله برگزاری انتخابات آزاد در ۱۹۹۱ که طی آن خود به ریاست اجرایی جمهوری آلبانی رسید، به اجرا گذاشت. در سپتامبر ۱۹۹۴، در حالی که هنوز بر سر کار بود، به سبب سوء استفاده از قدرت مجرم شناخته و به هشت سال زندان محکوم شد، اما در ژوئیۀ ۱۹۹۵، با حکم دادگاه استیناف آزاد شد. در اکتبر ۱۹۹۷، دادستان کل آلبانی، آلیا را از اتهام نسل کشی مبرّا دانست. رامیز آلیا، که زادۀ شهر اشکودر۲، واقع در شمال غرب آلبانی، و از خانواده ای مسلمان، کشاورز و تهیدست بود، در ۱۹۴۴ به ارتش آزادی بخش ملی۳ پیوست و فعّالانه با سلطۀ نازی ها بر کشورش به مخالفت برخاست. پس از مدتی که مسئولیت تبلیغ و تهییج کمونیستی را برعهده داشت، در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی۴ سِمتی یافت (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱). در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۲، در مقام رئیس هیئت رئیسۀ مجلس خلق۵، که به تازگی انتخابات آن برگزار شده بود، جانشین حاجی لِشی۶ شد. با مرگ انور خوجه در آوریل ۱۹۸۵، به رهبری حزب رسید و لقبِ «گورباچف آلبانی» گرفت. در آوریل ۱۹۹۱، درپی پیروزی حزب کارگر آلبانی، در انتخابات چندحزبی به مقام ریاست اجرایی جمهوری آلبانی ارتقا یافت. یک ماه بعد، مطابق قانون اساسی موقت جدید، که رئیس جمهوری را از تصدّی مناصب حزبی منع می کرد، از دبیر اولی حزب کارگر آلبانی و عضویت در دفتر سیاسی و کمیتۀ مرکزی آن استعفا داد. در مارس ۱۹۹۲، مقام ریاست جمهوری را به سالی بریشا۷ واگذاشت.
آلیا، رامیز
سیاستمدار کمونیست آلبانیایی، از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ رئیس دولت آلبانی. او رفته رفته از سیاست های انزواطلبانۀ سلف خویش، انور خوجه۱، فاصله گرفت و درپی بروز ناآرامی های عمومی، اصلاحاتی سیاسی و اقتصادی، ازجمله برگزاری انتخابات آزاد در ۱۹۹۱ که طی آن خود به ریاست اجرایی جمهوری آلبانی رسید، به اجرا گذاشت. در سپتامبر ۱۹۹۴، در حالی که هنوز بر سر کار بود، به سبب سوء استفاده از قدرت مجرم شناخته و به هشت سال زندان محکوم شد، اما در ژوئیۀ ۱۹۹۵، با حکم دادگاه استیناف آزاد شد. در اکتبر ۱۹۹۷، دادستان کل آلبانی، آلیا را از اتهام نسل کشی مبرّا دانست. رامیز آلیا، که زادۀ شهر اشکودر۲، واقع در شمال غرب آلبانی، و از خانواده ای مسلمان، کشاورز و تهیدست بود، در ۱۹۴۴ به ارتش آزادی بخش ملی۳ پیوست و فعّالانه با سلطۀ نازی ها بر کشورش به مخالفت برخاست. پس از مدتی که مسئولیت تبلیغ و تهییج کمونیستی را برعهده داشت، در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب کارگر آلبانی۴ سِمتی یافت (۱۹۶۰ـ۱۹۶۱). در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۲، در مقام رئیس هیئت رئیسۀ مجلس خلق۵، که به تازگی انتخابات آن برگزار شده بود، جانشین حاجی لِشی۶ شد. با مرگ انور خوجه در آوریل ۱۹۸۵، به رهبری حزب رسید و لقبِ «گورباچف آلبانی» گرفت. در آوریل ۱۹۹۱، درپی پیروزی حزب کارگر آلبانی، در انتخابات چندحزبی به مقام ریاست اجرایی جمهوری آلبانی ارتقا یافت. یک ماه بعد، مطابق قانون اساسی موقت جدید، که رئیس جمهوری را از تصدّی مناصب حزبی منع می کرد، از دبیر اولی حزب کارگر آلبانی و عضویت در دفتر سیاسی و کمیتۀ مرکزی آن استعفا داد. در مارس ۱۹۹۲، مقام ریاست جمهوری را به سالی بریشا۷ واگذاشت.
wikijoo: آلیا،_رامیز_(۱۹۲۵ـ۲۰۱۱)