"الیزر الی" ویزل ( به انگلیسی: Eliezer "Elie" Wiesel ) زاده ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۸ در رومانی - درگذشته ۲ ژوئیه ۲۰۱۶ در ایالات متحده آمریکا ) نویسنده، فعال سیاسی، برنده جایزه صلح نوبل و استاد یهودی و از بازماندگان هولوکاست بود. او از سال ۱۹۹۸ تا پایان زندگی اش سفیر صلح سازمان ملل، در موضوع حقوق بشر بود.
... [مشاهده متن کامل]
ویزل در سپتامبر ۱۹۲۸ میلادی در شهرک سیغه ( سیگتو مرمتسیه ) از منطقه ترانسیلوانی رومانی در سرحدات مجارستان در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. پدر و مادرش مغازه کوچکی داشتند و خانواده آنها علاوه بر او شامل سه دختر دیگر نیز می شد.
آغاز جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ میلادی با الحاق اتریش به خاک آلمان و حمله این کشور به چکسلواکی و لهستان، دنیا را به جنگ خونینی کشاند که به کشتار دستجمعی یهودیان منجر شد. تنفر هیتلر، نازی ها و متحدان آنها نسبت به اقوام دیگر بخصوص یهودیان در حدی بود که بنا بر محاسبات موثق بیش از شش میلیون یهودی و میلیونها مخالف سیاسی، کولی و اقلیت های ملی در اردوگاه های اجباری یا کوره های آدم سوزی جان خود را از دست دادند.
در سال ۱۹۴۰ میلادی شهرک زادگاه ویزل به قلمرو مجارستان درآمد و در سال ۱۹۴۴ یهودیان کشورهای تحت اشغال آلمان نازی و متحدانش در اردوگاه دستجمعی بیرکناو متمرکز شدند. در اینجا مادر و یکی از خواهران ویزل به بهانه «مفید نبودن» و «به درد کار نخوردن» جان خود را در کوره های آدم سوزی از دست دادند. او که جوانی شانزده ساله بود به همراه پدرش به اردوگاه آشویتس، بزرگترین اردوگاه در غرب کراکوف در خاک لهستان، نزدیک مرز آلمان فرستاده شدند. این مجموعه شامل سه اردوگاه اصلی برای نسل کشی برنامه ریزی و ساخته شده بود که بزرگترین کوره های آدم سوزی در حل نهایی مسئله یهود را در بر می گرفت.
در ژانویه سال ۱۹۴۵ میلادی ارتش سرخ به دنبال ضد حمله خود به سرعت به آشویتس نزدیک می شد. نازی ها با عجله اسیرانی که هنوز قابل استفاده بودند را به اردوگاه دیگر در خاک آلمان منتقل کردند. ویزل و پدرش به اردوگاه بوخنوالد در آلمان شرقی، در هشت کیلومتری وایمار، در میان جنگل های چنار فرستاده شدند. در اینجا ویزل پدرش را نیز از دست داد.
بعد از جنگ جهانی دوم و آزادی از اردوگاه، ویزل که هنوز ۱۸ ساله نشده بود، به پرورشگاهی در فرانسه فرستاده شد. در اینجا به دنبال علاقه شدید به فلسفه و علوم انسانی در سال ۱۹۴۸ در دانشگاه سوربن نام نویسی کرد و به شغل روزنامه نگاری پرداخت. سپس در سال ۱۹۶۳ به آمریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه بوستون به تدریس علوم انسانی مشغول شد. میان سال های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۶ رهبری انجمن هولوکاست، ریاست جمهوری آمریکا در واشنگتن را به عهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
ویزل در سپتامبر ۱۹۲۸ میلادی در شهرک سیغه ( سیگتو مرمتسیه ) از منطقه ترانسیلوانی رومانی در سرحدات مجارستان در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. پدر و مادرش مغازه کوچکی داشتند و خانواده آنها علاوه بر او شامل سه دختر دیگر نیز می شد.
آغاز جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ میلادی با الحاق اتریش به خاک آلمان و حمله این کشور به چکسلواکی و لهستان، دنیا را به جنگ خونینی کشاند که به کشتار دستجمعی یهودیان منجر شد. تنفر هیتلر، نازی ها و متحدان آنها نسبت به اقوام دیگر بخصوص یهودیان در حدی بود که بنا بر محاسبات موثق بیش از شش میلیون یهودی و میلیونها مخالف سیاسی، کولی و اقلیت های ملی در اردوگاه های اجباری یا کوره های آدم سوزی جان خود را از دست دادند.
در سال ۱۹۴۰ میلادی شهرک زادگاه ویزل به قلمرو مجارستان درآمد و در سال ۱۹۴۴ یهودیان کشورهای تحت اشغال آلمان نازی و متحدانش در اردوگاه دستجمعی بیرکناو متمرکز شدند. در اینجا مادر و یکی از خواهران ویزل به بهانه «مفید نبودن» و «به درد کار نخوردن» جان خود را در کوره های آدم سوزی از دست دادند. او که جوانی شانزده ساله بود به همراه پدرش به اردوگاه آشویتس، بزرگترین اردوگاه در غرب کراکوف در خاک لهستان، نزدیک مرز آلمان فرستاده شدند. این مجموعه شامل سه اردوگاه اصلی برای نسل کشی برنامه ریزی و ساخته شده بود که بزرگترین کوره های آدم سوزی در حل نهایی مسئله یهود را در بر می گرفت.
در ژانویه سال ۱۹۴۵ میلادی ارتش سرخ به دنبال ضد حمله خود به سرعت به آشویتس نزدیک می شد. نازی ها با عجله اسیرانی که هنوز قابل استفاده بودند را به اردوگاه دیگر در خاک آلمان منتقل کردند. ویزل و پدرش به اردوگاه بوخنوالد در آلمان شرقی، در هشت کیلومتری وایمار، در میان جنگل های چنار فرستاده شدند. در اینجا ویزل پدرش را نیز از دست داد.
بعد از جنگ جهانی دوم و آزادی از اردوگاه، ویزل که هنوز ۱۸ ساله نشده بود، به پرورشگاهی در فرانسه فرستاده شد. در اینجا به دنبال علاقه شدید به فلسفه و علوم انسانی در سال ۱۹۴۸ در دانشگاه سوربن نام نویسی کرد و به شغل روزنامه نگاری پرداخت. سپس در سال ۱۹۶۳ به آمریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه بوستون به تدریس علوم انسانی مشغول شد. میان سال های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۶ رهبری انجمن هولوکاست، ریاست جمهوری آمریکا در واشنگتن را به عهده گرفت.
