الی اسمیت

آلی اسمیت ( انگلیسی: Ali Smith؛ زادهٔ ۱۹۶۲ ) نویسنده، نمایشنامه نویس و روزنامه نگار اسکاتلندی است. او برندهٔ جوایز ادبی مهمی هم چون جایزه ی ادبی کاستا بوک ( و Whitbread ) [ ۱] [ ۲] ، جایزه ی ادبی گلداسمیت[ ۳] ، جایزه ی ادبیات داستانی زنان ( برنده نهایی Baileys و دو بار فینالیست Orange ) [ ۴] [ ۵] [ ۶] ، جایزه ی ادبی Encore[ ۷] ، جایزه ی ادبی کتاب سال Saltire[ ۸] ، جایزه ی ادبی Scottish Arts Council ( دو بار ) [ ۹] ، جایزه ی ادبی Highland Book Prize [ ۱۰] ، همچنین فینالیست جایزه ی ادبی فولیو[ ۱۱] و جایزه جرج اورول [ ۱۲] بوده است. اسمیت در سال ۲۰۰۷ به عضویت انجمن سلطنتی ادبیات درآمد[ ۱۳] و در سال ۲۰۱۴ برای خدماتش به ادبیات، نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. [ ۱۴]
الی اسمیت تنها نویسندهٔ دنیاست که تاکنون توانسته چهار بار فینالیست جایزه ادبی من بوکر شود. [ ۱۵] سباستین بَری، شاعر و نویسندهٔ صاحب سبک و شناخته شدهٔ ایرلندی، در سال ۲۰۱۶ از الی اسمیت به عنوان نویسندهٔ اسکاتلندیِ منتظر دریافت جایزه نوبل نام برد. [ ۱۶]
الی اسمیت متولد سال ۱۹۶۲ در اینورنس اسکاتلند است. او در دانشگاه آبردین درس خوانده ولی دورهٔ دکترای خود را ناتمام رها کرد. اسمیت پیش از آنکه به صورت تمام وقت به نوشتن بپردازد، مدرس دانشگاه استرثکلاید بود. اولین داستان بلند او به نام مثل در سال ۱۹۹۷ به چاپ رسید.
او در کنارِ نوشتن کتاب، مقالاتی هم برای گاردین، اسکاتزمن و The Times Literally Supplement می نویسد. [ ۱۷]
• مثل ( ۱۹۹۷ )
• هتل دنیا ( ۲۰۰۱ )
• تصادفی ( ۲۰۰۵ )
• دختر، پسر را ملاقات می کند ( ۲۰۰۷ )
• حیله گر ( ۲۰۱۲ )
• هر دو بودن ( ۲۰۱۴ )
• خزان ( ۲۰۱۶ )
• زمستان ( ۲۰۱۷ )
• بهار ( ۲۰۱۹ )
• تابستان ( ۲۰۲۰ )
• عشق رها و داستان های دیگر ( ۱۹۹۵ )
• داستان های دیگر و داستان های دیگر ( ۱۹۹۹ )
• تمام داستان و داستان های دیگر ( ۲۰۰۳ )
• اولین شخص و داستان های دیگر ( ۲۰۰۸ )
• کتاب خانهٔ عمومی و داستان های دیگر ( ۲۰۱۵ )