آلکین. آلکین ها ( به انگلیسی: Alkyne ) مانند آلکن ها جزء هیدروکربن های اشباع نشده هستند که دست کم یک پیوند سه گانه بین دو اتم کربن دارند. از آنجا که کوچک ترین آلکین که نام آیوپاک آن اتین ( C2H2 ) است، پیشتر به نام استیلن شناخته می شده است، آلکین ها به نام استیلن ها یا گروه استیلنی نیز نامیده می شوند. فرمول کلی آن ها CnH2n - 2 می باشد و مشابه فرمول کلی دی ان ها ( diene ) است.
ترکیب های آلکین ها نیز همچون آلکن ها در طبیعت وجود دارند مانند: کاپیلین ( نوعی قارچ کش ) ، ایچتیوتراُل ( ماده ای تشنج زا که برای سمی کردن نوک پیکان تیر توسط بومی های آمریکای جنوبی مورد استفاده بوده است ) ، یا اِندی اِن ها که خواص ضد سرطانی دارند.
فرمول مولکولی تمام آلکین ها {Cn H2n - 2} است.
اتین یا استیلن، کوچک ترین عضو خانوده بزرگ آلکین ها ( استیلنی ها ) می باشد. به طریق کوانتوم مکانیکی اگر بخواهیم با دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن، مولکولی را ایجاد کنیم، لازم است کربن ها با یک پیوند سه گانه به یکدیگر متصل شوند. برای ایجاد چنین مولکولی اتم های کربن باید هیبرید sp داشته باشند. یکی از این اوربیتال های هیبریدی به کربن و دیگری به هیدروژن متصل و اوربیتال های Py و Pz نیز دو پیوند π را ایجاد می کنند. با شناختی که از دو پیوند دوگانه کربن - کربن و کربن - هیدروژن آلکن ها داریم، انتظار می رود که طول پیوند سه گانه کربن - کربن و کربن - هیدروژن در استیلنی ها کوتاه تر باشد. به این ترتیب یک پیوند سه گانه کربن– کربن، از یک پیوند قوی σ و دو پیوند π ضعیف تر تشکیل یافته است. طول پیوند سه گانه کربن - کربن ۲/۱آنگستروم و کربن - هیدروژن ۰۸/۱آنگستروم اندازه گیری شده است. در مقایسه با آلکان ها و آلکن ها، آلکین ها دارای کوتاه ترین پیوند کربن–کربن و کربن–هیدروژن هستند. علت این امر سهم بیشتر اوربیتال s در تشکیل اوربیتال هیبریدی است که در نتیجه آن طول پیوندها کاهش یافته و به هسته نزدیک تر شده اند. به ترکیب هایی از این گروه گفته می شود که حداقل یک اتم هیدروژن متصل به کربن sp در آن ها وجود داشته باشد. یعنی حداقل یک هیدروژن استیلنی در ترکیب موجود باشد. به این ترتیب استیلن، ۱ - بوتین و پروپین از استیلن های حقیقی می باشند. هرگاه پیوند سه گانه در جایی از مولکول قرار گرفته باشد که کربن های با هیبرید sp به استخلاف متصل باشند و هیچ هیدروژن استیلنی در ترکیب موجود نباشد، ترکیب استیلنی را داخلی می نامند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفترکیب های آلکین ها نیز همچون آلکن ها در طبیعت وجود دارند مانند: کاپیلین ( نوعی قارچ کش ) ، ایچتیوتراُل ( ماده ای تشنج زا که برای سمی کردن نوک پیکان تیر توسط بومی های آمریکای جنوبی مورد استفاده بوده است ) ، یا اِندی اِن ها که خواص ضد سرطانی دارند.
فرمول مولکولی تمام آلکین ها {Cn H2n - 2} است.
اتین یا استیلن، کوچک ترین عضو خانوده بزرگ آلکین ها ( استیلنی ها ) می باشد. به طریق کوانتوم مکانیکی اگر بخواهیم با دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن، مولکولی را ایجاد کنیم، لازم است کربن ها با یک پیوند سه گانه به یکدیگر متصل شوند. برای ایجاد چنین مولکولی اتم های کربن باید هیبرید sp داشته باشند. یکی از این اوربیتال های هیبریدی به کربن و دیگری به هیدروژن متصل و اوربیتال های Py و Pz نیز دو پیوند π را ایجاد می کنند. با شناختی که از دو پیوند دوگانه کربن - کربن و کربن - هیدروژن آلکن ها داریم، انتظار می رود که طول پیوند سه گانه کربن - کربن و کربن - هیدروژن در استیلنی ها کوتاه تر باشد. به این ترتیب یک پیوند سه گانه کربن– کربن، از یک پیوند قوی σ و دو پیوند π ضعیف تر تشکیل یافته است. طول پیوند سه گانه کربن - کربن ۲/۱آنگستروم و کربن - هیدروژن ۰۸/۱آنگستروم اندازه گیری شده است. در مقایسه با آلکان ها و آلکن ها، آلکین ها دارای کوتاه ترین پیوند کربن–کربن و کربن–هیدروژن هستند. علت این امر سهم بیشتر اوربیتال s در تشکیل اوربیتال هیبریدی است که در نتیجه آن طول پیوندها کاهش یافته و به هسته نزدیک تر شده اند. به ترکیب هایی از این گروه گفته می شود که حداقل یک اتم هیدروژن متصل به کربن sp در آن ها وجود داشته باشد. یعنی حداقل یک هیدروژن استیلنی در ترکیب موجود باشد. به این ترتیب استیلن، ۱ - بوتین و پروپین از استیلن های حقیقی می باشند. هرگاه پیوند سه گانه در جایی از مولکول قرار گرفته باشد که کربن های با هیبرید sp به استخلاف متصل باشند و هیچ هیدروژن استیلنی در ترکیب موجود نباشد، ترکیب استیلنی را داخلی می نامند.
wiki: آلکین