الکنی

لغت نامه دهخدا

الکنی. [ اَ ک َ ] ( حامص ) ( از: الکن عربی + یاء مصدری فارسی ). کندزبانی. الکن بودن. لکنت. رجوع به الکن شود :
عالی عبارت خوش عذب فصیح تو
از الکن الکنی برد از ابکم ابکمی.

فرهنگ فارسی

الکن بودن لکنت داشتن کند زبانی .
کند زبانی الکن بودن

پیشنهاد کاربران

بپرس