الکل مانتولیک

لغت نامه دهخدا

الکل مانتولیک. [ اَ ک ُ ت ُ ] ( ترکیب وصفی ) مانتول . کامفردومانت . یکی از اجزاء تشکیل دهنده اسانس مانت است که بصورت تبلورات منشوری شکل شش سطحی بیرنگ و درخشان است. بو و مزه نعناع را دارد ولی بو و مزه آن از نعناع شدیدتر است ، در 42 تا 44 درجه ذوب میشود. و در 217 درجه میجوشد. در آب بسیار کم حل میگردد و در الکل و اسید استیک بسیار محلول است ، در چهار قسمت روغنهای چرب یا روغن وازلین حل میشود. مانتول با فنلها و کلرال ناسازگار است و با آنها بصورت مخلوط مایع یا خمیری درمی آید. ( از کارآموزی داروسازی جنیدی ص 157 ).

پیشنهاد کاربران