الکساندر سرگییویچ گریبایدوف، ( روسی: Александр Сергеевич Грибоедов؛ ) ( ۱۵ ژانویهٔ ۱۷۹۵ – ۱۱ فوریهٔ ۱۸۲۹ ) دیپلمات، نمایشنامه نویس، شاعر و آهنگساز روس بود. وی در مقام سفیر صاحب اختیار روسیهٔ تزاری در ایران، تدوین عهدنامهٔ ترکمانچای را برعهده داشت. او پس از پناه دادن به تعدادی از زنان گرجی که در منازل رجال ایرانی به سر می برند و طبق مفاد مادهٔ سیزده عهدنامهٔ ترکمانچای اسیر تلقی می شدند و در حملهٔ جمعیت به سفارت روسیه کشته شد.
... [مشاهده متن کامل]
گریبایدوف نمایشنامه نویس، شاعر و آهنگسازی بود که عالم روشن فکری را کمابیش رها کرد و وارد کار سیاست شد. در حساس ترین سال های تاریخ ایران در دوران قاجاریان در مذاکرات صلح ترکمانچای و نگارش عهدنامهٔ آن، نقشی اساسی ایفا کرد و مدت کوتاهی پس از عقد عهدنامه، به عنوان وزیر مختار روسیه به ایران آمد.
عهدنامهٔ ترکمانچای در ۲۰ بهمن ۱۲۰۶ در منطقه ای به همین نام میان عباس میرزا ولیعهد وقت ایران و گریبایدوف امضا شد و به جدایی بخش های وسیعی از خاک ایران و الحاق آن به روسیه، اخذ غرامت ۲۰ میلیون روبلی از ایران و ضبط نسخ خطی کتابخانهٔ شیخ صفی الدین اردبیلی و انتقال آن به روسیه انجامید. گریبایدوف پس از امضای این معاهده ۴۰ هزار روبل روسی پاداش و کوتاه مدتی بعد به عنوان سفیر روسیه در تهران، ارتقا مقام گرفت.
الکساندر گریبایدوف در ۱۵ ژانویهٔ ۱۷۹۵ در خانوادهٔ نسبتاً مرفهی در مسکو زاده شد. در یازده سالگی وارد دانشگاه مسکو شد و از ۱۸۱۰ تا ۱۸۱۲ تحصیل در حقوق، ادبیات و علم را پی گرفت. حملهٔ فرانسویان به روسیه در جنگ کریمه مسیر زندگی او را تغییر داد و گریبایدوف در ۲۶ ژوئیهٔ ۱۸۱۲ از سر ناچاری به سواره نظام مسکو پیوست؛ زیرا مرگ پدر و ندانم کاری مادر، ثروت خانوادگی را بر باد داده بود و در آن زمان پیوستن به ارتش یکی از اصلی ترین راه های درآمد بود. با این حال او هرگز در عملیات نظامی شرکت نکرد و ۴ سال بعد در ۱۸۱۶ از خدمت در ارتش مرخص شد. پس از مدت کوتاهی از مرخصی گریبایدف ار سوار نظام او به دانشکدهٔ روابط خارجی وارد شد و از همان زمان کار خود را به عنوان دیپلمات آغاز کرد. در همین سال ها او به نمایشنامه نویسی نیز روی آورد و نخستین نمایشنامهٔ او به نام همسران جوان که نمایشی طنز بود و از اسرار یک زوج اثر کروزه دو لسر اقتباس شده بود در سپتامبر ۱۸۱۵ روی صحنه رفت.
... [مشاهده متن کامل]
گریبایدوف نمایشنامه نویس، شاعر و آهنگسازی بود که عالم روشن فکری را کمابیش رها کرد و وارد کار سیاست شد. در حساس ترین سال های تاریخ ایران در دوران قاجاریان در مذاکرات صلح ترکمانچای و نگارش عهدنامهٔ آن، نقشی اساسی ایفا کرد و مدت کوتاهی پس از عقد عهدنامه، به عنوان وزیر مختار روسیه به ایران آمد.
عهدنامهٔ ترکمانچای در ۲۰ بهمن ۱۲۰۶ در منطقه ای به همین نام میان عباس میرزا ولیعهد وقت ایران و گریبایدوف امضا شد و به جدایی بخش های وسیعی از خاک ایران و الحاق آن به روسیه، اخذ غرامت ۲۰ میلیون روبلی از ایران و ضبط نسخ خطی کتابخانهٔ شیخ صفی الدین اردبیلی و انتقال آن به روسیه انجامید. گریبایدوف پس از امضای این معاهده ۴۰ هزار روبل روسی پاداش و کوتاه مدتی بعد به عنوان سفیر روسیه در تهران، ارتقا مقام گرفت.
الکساندر گریبایدوف در ۱۵ ژانویهٔ ۱۷۹۵ در خانوادهٔ نسبتاً مرفهی در مسکو زاده شد. در یازده سالگی وارد دانشگاه مسکو شد و از ۱۸۱۰ تا ۱۸۱۲ تحصیل در حقوق، ادبیات و علم را پی گرفت. حملهٔ فرانسویان به روسیه در جنگ کریمه مسیر زندگی او را تغییر داد و گریبایدوف در ۲۶ ژوئیهٔ ۱۸۱۲ از سر ناچاری به سواره نظام مسکو پیوست؛ زیرا مرگ پدر و ندانم کاری مادر، ثروت خانوادگی را بر باد داده بود و در آن زمان پیوستن به ارتش یکی از اصلی ترین راه های درآمد بود. با این حال او هرگز در عملیات نظامی شرکت نکرد و ۴ سال بعد در ۱۸۱۶ از خدمت در ارتش مرخص شد. پس از مدت کوتاهی از مرخصی گریبایدف ار سوار نظام او به دانشکدهٔ روابط خارجی وارد شد و از همان زمان کار خود را به عنوان دیپلمات آغاز کرد. در همین سال ها او به نمایشنامه نویسی نیز روی آورد و نخستین نمایشنامهٔ او به نام همسران جوان که نمایشی طنز بود و از اسرار یک زوج اثر کروزه دو لسر اقتباس شده بود در سپتامبر ۱۸۱۵ روی صحنه رفت.
