آلکساندر تامانیان. آلکساندر تامانیان ( ارمنی: Ալեքսանդր Թամանյան؛ ۴ مارس ۱۸۷۸ – ۲۰ فوریه ۲۰، ۱۹۳۶ ) یک معمار اهل ارمنستان بود.
تامانیان در سال ۱۸۷۸ میلادی در شهر کراسنودار در یک خانواده بانکدار به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۰۴ از فرهنگستان هنر سنت پترزبورگ فارغ التحصیل شد.
تامانیان با Camilla Edwards، که از اعضای خانواده Benois بود، ازدواج نمود. این زوج صاحب دو فرزند پسر به نام های Gevorg ( Georgi ) و Yulius شدند که در ضمن معماران برجسته شدند و آثار پدر خویش را ادامه دادند.
تامانیان در ۲۰ فوریه ۱۹۳۶ در ایروان درگذشت و پانتئون کومیتاس، که در مرکز شهر ایروان واقع شده است، به خاک سپرده شد.
آثار او عبارت اند از:
• عمارت آغاسی خانجیان, گلوگاه رود هرازدان – دهه ۱۹۲۰
• میدان آندری ساخاروف – ۱۹۲۴ – خیابان نالباندیان، خیابان پوشکین، خیابان واردانانتس
• میدان آزادی – خیابان ماشتوتس، خیابان تریان، خیابان سایات نووا – ۱۹۲۴–۱۹۳۹
• میدان جمهوری ایروان – ۱۹۲۶–۱۹۷۷
• رصدخانه دانشگاه - پارک دانش آموز ( مابین خیابان های آبوویان و تریان ) – ۱۹۲۶
• نخستین نیروگاه برق آبی – چپ ساحل رود هرازدان – ۱۹۲۶
• دانشگاه دولتی پزشکی – خیابان کوریون – ۱۹۲۷–۱۹۵۵
• مؤسسه جانورشناسی و دامپزشکی – خیابان نالباندیان – ۱۹۲۸
• بیمارستان زنان و زایمان – خیابان آبوویان – ۱۹۲۹
• مؤسسه فیزیوتراپی – خیابان آبوویان – ۱۹۳۰، ۱۹۳۲، ۱۹۳۹
• دانشگاه پلی تکنیک ارمنستان - خیابان تریان – ۱۹۳۲، ۱۹۳۵
• دانشگاه معماری و ساختمان سازی – خیابان تریان – ۱۹۳۵
• بیمارستان کودکان – خیابان آبوویان – ۱۹۳۹
• تالار اپرای ایروان – میدان آزادی – ۱۹۳۳، ۱۹۴۰، ۱۹۵۳
• کاخ حکومت ایروان – میدان جمهوری – ۱۹۴۱، ۱۹۵۲
وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه استالین شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتامانیان در سال ۱۸۷۸ میلادی در شهر کراسنودار در یک خانواده بانکدار به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۰۴ از فرهنگستان هنر سنت پترزبورگ فارغ التحصیل شد.
تامانیان با Camilla Edwards، که از اعضای خانواده Benois بود، ازدواج نمود. این زوج صاحب دو فرزند پسر به نام های Gevorg ( Georgi ) و Yulius شدند که در ضمن معماران برجسته شدند و آثار پدر خویش را ادامه دادند.
تامانیان در ۲۰ فوریه ۱۹۳۶ در ایروان درگذشت و پانتئون کومیتاس، که در مرکز شهر ایروان واقع شده است، به خاک سپرده شد.
آثار او عبارت اند از:
• عمارت آغاسی خانجیان, گلوگاه رود هرازدان – دهه ۱۹۲۰
• میدان آندری ساخاروف – ۱۹۲۴ – خیابان نالباندیان، خیابان پوشکین، خیابان واردانانتس
• میدان آزادی – خیابان ماشتوتس، خیابان تریان، خیابان سایات نووا – ۱۹۲۴–۱۹۳۹
• میدان جمهوری ایروان – ۱۹۲۶–۱۹۷۷
• رصدخانه دانشگاه - پارک دانش آموز ( مابین خیابان های آبوویان و تریان ) – ۱۹۲۶
• نخستین نیروگاه برق آبی – چپ ساحل رود هرازدان – ۱۹۲۶
• دانشگاه دولتی پزشکی – خیابان کوریون – ۱۹۲۷–۱۹۵۵
• مؤسسه جانورشناسی و دامپزشکی – خیابان نالباندیان – ۱۹۲۸
• بیمارستان زنان و زایمان – خیابان آبوویان – ۱۹۲۹
• مؤسسه فیزیوتراپی – خیابان آبوویان – ۱۹۳۰، ۱۹۳۲، ۱۹۳۹
• دانشگاه پلی تکنیک ارمنستان - خیابان تریان – ۱۹۳۲، ۱۹۳۵
• دانشگاه معماری و ساختمان سازی – خیابان تریان – ۱۹۳۵
• بیمارستان کودکان – خیابان آبوویان – ۱۹۳۹
• تالار اپرای ایروان – میدان آزادی – ۱۹۳۳، ۱۹۴۰، ۱۹۵۳
• کاخ حکومت ایروان – میدان جمهوری – ۱۹۴۱، ۱۹۵۲
وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه استالین شده است.
wiki: آلکساندر تامانیان