الکساندر استروفسکی

آلکساندر آستروفسکی. آلکساندر نیکالایویچ آستروفسکی ( به روسی: Александр Николаевич Островский ) ( زادهٔ ۱۲ آوریل ۱۸۲۳ مسکو – درگذشته ۱۴ ژوئن ۱۸۸۶ شلیکوفو ) ، نمایش نامه نویس روس.
الکساندر نیکالایویچ آستروفسکى نمایشنامه نویس شهیر روس به دلیل خدمات ارزنده اش به نمایشنامه نویسى و تئاتر روسیه و آغاز سبک امروزى تئاتر و نگارش حدود ٥٠ نمایشنامه به پدر تئاتر روسیه شهرت دارد.
نخستین نمایش نامه اش تصویری از شادی خانوادگى، را در ۱۸۴۷ نوشت. نمایش نامهٔ بعدی اش ورشکسته ( ۱۸۴۹ ) بود که به تصویر ورشکستگی ساختگی میان تاجران مسکو می پردازد و اعتراض هایی برانگیخت. این اثر که سبب اخراج آستروفسکی از خدمات دولتی شد، سیزده سال توقیف بود. آستروفسکی در دههٔ ۱۸۶۰ چند نمایش نامهٔ تاریخی نوشت. اما مهم ترین آثار نمایش اش که به طبقهٔ بازرگانان روسی می پردازند، شامل دو تراژدی و چند کمدی است. ازجمله شاهکارش نداری عیب نیست ( ۱۸۵۳ ) و رعد و برق ( ۱۸۵۹ ) . براساس نمایش نامهٔ دختر برفی ( ۱۸۷۳ ) وی، نیکلای ریمسکی کورساکوف اپرایی به همین نام ( ۱۸۸۱ ) ساخته است. آستروفسکی ارتباط نزدیکی با تئاتر لیتل داشت که تنها تئاتر دولتی مسکو بود و در همین تئاتر همهٔ نمایش نامه هایش تحت نظر خود وی به اجرا درآمدند. در ۱۸۸۵ مدیر هنری تئاترهای سلطنتی شد.
وی نویسندهٔ ۴۷ نمایش نامه است و تقریباً یک تنه مجموعه ای از نمایش نامه های ملی روسیه را پدیدآورده است و این نمایش نامه ها که بارها در روسیه به اجرا درآمده اند بسیار پرخواننده اند.
• تصویری از شادی خانواده ( ۱۸۴۷ )
• نداری عیب نیست ( ۱۸۵۳ )
• وقایع روزانه یک آدم رذل
• نابخردی کافی در هر خردمند
• حقیقت خوب است اما شادی بهتر است
• رؤیایی بر روی ولگا
• آن گناهکاران بی گناه هستند
• عروس بی نوا
• ورشکسته ( ۱۸۴۹ )
• واقعه یک منتظره
• رعد و برق ( ۱۸۵۹ )
• گرگ ها و گوسفندان