الکتروپولیش فرایندی است که در آن سطح فولاد، فولاد زنگ نزن، آلیاژهای مس و آلومینیم را در حمامی الکترولیتی، صاف و صیقلی، تمیز و پلیسه گیری می کنند. معمولاً سطوح تمیز فلزی را الکتروپولیش می کنند تا زبری سطح میکروسکوپی کاهش پیدا کند. دراین روش فقط نواحی ضعیف در مقابل خوردگی تقویت نمی شوند، بلکه قله های میکروسکوپی سطح نیز صیغل داده می شود. پس از این عملیات ماده یک درخشش خوب و مهمتر از همه، یک میکروپروفیل کوچک پیدا می کند که با شرایط سختگیرانه بهداشتی مطابقت دارد. به همین علت، الکتروپولیش معمولاً به عنوان پرداخت نهایی پس از اسیدشویی استفاده می شود.
این فرایند در اصل برعکس فرایند آبکاری می باشد. در آبکاری، یون های فلزی از محلول الکترولیت بر روی قطعه می نشینند در حالیکه در الکتروپولیش کاری یون های فلز از قطعه جدا شده و به محلول اضافه می شوند. نحوه نصب معمولی قطعه در الکتروپولیش کاری مشابه آبکاری الکتریکی می باشد. یک منبع تغذیه جریان برق متناوب را به جریان برق مستقیم با ولتاژ ضعیف تبدیل می کند. معمولاً از یک تانکر پلاستیکی یا با بدنه روکش سربی برای حوضچه محلول اکترولیت استفاده می شود. ورق های کاتد با جنس های سرب، مس یا فولادزنگ نزن به قطب منفی نصب شده و داخل محلول اکترولیت فرو برده می شود. قطعه یا تعدادی قطعه بر روی یک قفسه از جنس تیتانیم، مس یا برنز ثابت شده و به قطب مثبت نصب شده و در داخل محلول فرو برده می شود. در نتیجه قطعه باید به قطب مثبت ( آندی ) و یک رسانای مناسب باید به قطب منفی ( کاتد ) نصب شود.
مقدار فلز جدا شده با میزان جریان اعمال شده، راندمان محلول الکترولیت و زمان متناسب است. در زمان اعمال جریان نقاط نوک تیز و لبه ها محل های تجمع جریان شده و در نتیجه زودتر خورده می شوند که مطلوب است. در مورد فولاد زنگ نزن برخی عناصر زودتر از بقیه از قطعه جدا می شوند مانند آهن و نیکل در حالیکه کروم خیلی آهسته تر از شبکه کریستالی جدا شده و باعث می شود سطح حاصل غنی از کروم باشد که این پدیده باعث می شود فرایند غیرفعال سازی سطح بهبود پیدا کند. [ ۱]
برای اینکه فرایند الکتروپولیش کاری با کیفیت مناسب انجام شود باید سه مرحله طی شود:
• آماده سازی فلز: حذف اکسیدها، روغن، چربی و آلودگی های ظاهری از سطح - یکی از دلایل عمده که باعث رد شدن قطعه در مرحله پذیرش کیفیت می باشد عدم تمیزکاری صحیح می باشد.
• الکتروپولیش کاری: صیغل کاری و برق انداختن سطح
• عملیات نهایی ( Post Treatment ) : پاک کردن محلول الکترولیت اضافی از سطح برای جلوگیری از ایجاد لکه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فرایند در اصل برعکس فرایند آبکاری می باشد. در آبکاری، یون های فلزی از محلول الکترولیت بر روی قطعه می نشینند در حالیکه در الکتروپولیش کاری یون های فلز از قطعه جدا شده و به محلول اضافه می شوند. نحوه نصب معمولی قطعه در الکتروپولیش کاری مشابه آبکاری الکتریکی می باشد. یک منبع تغذیه جریان برق متناوب را به جریان برق مستقیم با ولتاژ ضعیف تبدیل می کند. معمولاً از یک تانکر پلاستیکی یا با بدنه روکش سربی برای حوضچه محلول اکترولیت استفاده می شود. ورق های کاتد با جنس های سرب، مس یا فولادزنگ نزن به قطب منفی نصب شده و داخل محلول اکترولیت فرو برده می شود. قطعه یا تعدادی قطعه بر روی یک قفسه از جنس تیتانیم، مس یا برنز ثابت شده و به قطب مثبت نصب شده و در داخل محلول فرو برده می شود. در نتیجه قطعه باید به قطب مثبت ( آندی ) و یک رسانای مناسب باید به قطب منفی ( کاتد ) نصب شود.
مقدار فلز جدا شده با میزان جریان اعمال شده، راندمان محلول الکترولیت و زمان متناسب است. در زمان اعمال جریان نقاط نوک تیز و لبه ها محل های تجمع جریان شده و در نتیجه زودتر خورده می شوند که مطلوب است. در مورد فولاد زنگ نزن برخی عناصر زودتر از بقیه از قطعه جدا می شوند مانند آهن و نیکل در حالیکه کروم خیلی آهسته تر از شبکه کریستالی جدا شده و باعث می شود سطح حاصل غنی از کروم باشد که این پدیده باعث می شود فرایند غیرفعال سازی سطح بهبود پیدا کند. [ ۱]
برای اینکه فرایند الکتروپولیش کاری با کیفیت مناسب انجام شود باید سه مرحله طی شود:
• آماده سازی فلز: حذف اکسیدها، روغن، چربی و آلودگی های ظاهری از سطح - یکی از دلایل عمده که باعث رد شدن قطعه در مرحله پذیرش کیفیت می باشد عدم تمیزکاری صحیح می باشد.
• الکتروپولیش کاری: صیغل کاری و برق انداختن سطح
• عملیات نهایی ( Post Treatment ) : پاک کردن محلول الکترولیت اضافی از سطح برای جلوگیری از ایجاد لکه
wiki: الکتروپولیش