( الوهة ) الوهة. [ اُ هََ ] ( ع مص ) پرستش و معبودیت. ( منتهی الارب ). معبود بودن. خدا بودن. خدایی. اُلاهَة و اِلهیَّة و الوهة و الوهیة و اُلهانیَّه بیک معنی است.( از اقرب الموارد ). رجوع به الوهیت و الوهیة شود.
