الوهاب

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
وهب (۲۵ بار)

«وهّاب» از مادّه «هِبَة» صیغه مبالغه و به معنای بسیار بخشنده است، اشاره به این که: نبوت تنها یک موهبت نیست، بلکه موهبتهای متعددی است که دست به دست هم می دهد، تا کسی بتواند عهده دار آن منصب گردد، موهبت علم، تقوا، عصمت، شجاعت و شهامت.
هبه بخشیدن و دادن به غیر عوض است در مفردات می‏گوید: . حمد خدا را که در پیری اسماعیل و اسحق را به من عطا فرمود. وهّاب: از اسماء حسنی است (بسیارعطاکنند) و آن سه بار در قرآن مجید آمده است. .