الوصیه

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
وصی (۳۲ بار)

متصل شدن و متصل کردن. ایصاء و توصیه به معنی سفارش و دستور است. وصیت اسم است از ایصاء. و گاهی به چیز وصیت شده اطلاق می‏شود. به قولی وصیت را از آن وصیت گویند که موصی کارش را به کارهای وصی متصل می‏کند و به قولی کارهای قبل از مرگ را به کارهای بعداز مرگ متصل می‏کند ولی این راجع به وصیت میت است و گرنه طبرسی فرموده: وصی، ایصاء، امر وعهد همه به یک معنی اند. . توصیه کردن آن دین و کلمه توحید را «ابراهیم و یعقوب» به فرزندانش. . مرا تا زنده‏ام به نماز و زکوه امر کرد. . مراد از وصیت همان وصیت معمولی است وظهور آیه در وجوب وصیت است ولی با ادله قطعی ثابت شد که وصیت در اینگونه موارد مستحب است نه واجب. . توصیه به معنی سفارش و وصیت است. مُواصاة: وصیت کردن به همدیگر . مگر آنانکه ایمان آورده و اعمال نیکو انجام داده و یکدیگر را امر به حق و امر به صبر می‏کنند.