اِلوسیوم (Elysium)
(یا: مزارع الیزه) در اساطیر یونان، عالم باقی یا بهشت. در اصل آن را جزایر آمرزیدگان می دانستند که جایگاه مقربان خدایان است. شاعران دوره های بعد آن را منطقه ای در هادِس، جهان مردگان، تصویر می کردند که رادامانتوس، داور مردگان، بر آن حکمفرمایی داشت. به روایت هومر در قرن ۸پ م، الوسیوم در منتهی الیه غرب سواحل اوکئانوس قرار داشت (رودی که تصور می رفت زمین را احاطه کرده باشد)؛ پهلوانانی که لطف خدایان را به خود جلب کرده بودند، زنده به آن جا برده می شدند و عمر جاودان می یافتند. در دوران هِزیود (ح ۷۰۰پ م)، الوسیوم سرای مردگانِ آمرزیده بود و در زمان پیندار (۵۵۲ـ۴۴۲پ م)، فقط انسان های صالح به آن جا راه می یافتند.
(یا: مزارع الیزه) در اساطیر یونان، عالم باقی یا بهشت. در اصل آن را جزایر آمرزیدگان می دانستند که جایگاه مقربان خدایان است. شاعران دوره های بعد آن را منطقه ای در هادِس، جهان مردگان، تصویر می کردند که رادامانتوس، داور مردگان، بر آن حکمفرمایی داشت. به روایت هومر در قرن ۸پ م، الوسیوم در منتهی الیه غرب سواحل اوکئانوس قرار داشت (رودی که تصور می رفت زمین را احاطه کرده باشد)؛ پهلوانانی که لطف خدایان را به خود جلب کرده بودند، زنده به آن جا برده می شدند و عمر جاودان می یافتند. در دوران هِزیود (ح ۷۰۰پ م)، الوسیوم سرای مردگانِ آمرزیده بود و در زمان پیندار (۵۵۲ـ۴۴۲پ م)، فقط انسان های صالح به آن جا راه می یافتند.
wikijoo: الوسیوم