الوسیله

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
وسل (۲ بار)

«وَسِیلَة» در اصل به معنای تقرّب جستن و یا چیزی که باعث تقرّب به دیگری از روی علاقه و رغبت می شود، می باشد.
بنابراین، وسیله در آیه فوق معنای بسیار وسیعی دارد و هر کار و هر چیزی را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار می شود، شامل می گردد که مهم ترین آنها، ایمان به خدا و پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت خانه خدا و همچنین صله رحم و انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق های پنهانی و آشکار ـ و همچنین هر کار نیک و خیر می باشد.
. وسیله به معنی تقرب و نزدیکی است «وَسَلَ اِلَیْهِ: تَقَرَّبَ» راغب آن را توصل از روی رغبت گفته است. وسیله هم مصدر آمده و هم اسم یعنی آنچه با آن تقرب حاصل شود. ظاهراً در آیه به معنای مصدری است یعنی ای اهل ایمان از خدا بترسید و به وی تقرب بجوئید، شاید تقوی همان تقرب باشد ذیل آیه «وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» است به نظر می‏آید مراد از آن مطلق تلاش در راه خداست و تقوی و تلاش مصداق ابتغاء تقرب و وسیله‏اند. . این لفظ فقط دو بار در قرآن مجید آمده است. در مجمع فرموده: روایت شده: رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» فرمود: از خدا برای من وسیله بخواهید. آن درجه ایست در بهشت فقط به یک بنده خواهد رسید امیدوارم من او باشم. در نهج البلاغه خطبه 104. در دعا به آن حضرت فرموده: «وَ شَرِّفْ عِنْدَکَ مَنْزِلَهُ وَ آتِهِ الْوَسیلَةَ».