الوذ

لغت نامه دهخدا

الوذ. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) نام جایی است در شعر هذیل. ابوقلابه هذلی گوید:
رُب ْهامة تبکی علیک کریمة
بألوذ او بمجامعالاضجان
و اخ یوازن ما جنیت بقوة
و اذا غویت الغی لایلحان.
( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

نام جایی است در شعر هذیل

پیشنهاد کاربران

بپرس