آلودگی ذرات معلق. آلودگی ذرات معلق ( انگلیسی: Particulate pollution ) نوعی آلودگی زیست محیطی است که با وجود ذرات معلق در یک محیط ایجاد می شود. این نوع آلودگی در سه گروه دسته بندی می شود: ذرات معلق در جو زمین، زباله های دریایی[ ۱] و زباله های فضایی. [ ۲] برخی از ذرات به طور مستقیم از یک منبع خاص آزاد می شوند، در حالی که برخی دیگر در کنش و واکنش های شیمیایی در لایه اتمسفر ناشی از منابع طبیعی یا فرآیندهای انسانی تولید می شوند.
ذرات معلق در اتمسفر، همچنین به عنوان ذرات پی ام ۲/۵ ( ذراتی با قطر ۲/۵ میکرون یا کمتر ) نیز شناخته می شوند، اینگونه ذرات جامد معلق در مایع یا یک گاز، معمولاً در جو زمین وجود دارند. ذرات موجود در اتمسفر را بسته به نوع انتشار آنها می توان به دو نوع تقسیم کرد: ذرات اولیه مانند گرد و غبار معدنی که در جو منتشر می شوند. [ ۳] ذرات ثانویه مانند نیترات آمونیوم در جو که از طریق گاز تبدیل به ذرات می شوند. [ ۴]
برخی از ذرات به طور طبیعی از آتشفشان ها، طوفان های گرد و غبار، آتش سوزی جنگل ها و علف زارها یا پوشش گیاهی زنده در دریا نشأت می گیرند. فعالیت های انسانی، مانند سوزاندن سوخت های فسیلی در وسایل نقلیه، [ ۵] سوزاندن چوب، [ ۶] [ ۷] [ ۸] سوزاندن کاه ( به جای مانده از گندم، جو، برنج… ) ، در اثر کار نیروگاه ها، گرد و غبار جاده ها، برج های خنک کننده رطوبتی در سیستم های خنک کننده و فرآیندهای مختلف صنعتی نیز مقادیر قابل توجهی ذرات را تولید می کنند. احتراق زغال سنگ در کشورهای در حال توسعه نیز روش ابتدایی برای گرم کردن خانه ها و تأمین انرژی است. از طرفی ترکیبات نمک موجود بر روی اقیانوس ها به طور عمده رایج ترین شکل ذرات در جو را تشکیل می دهند. آئروسل های انسانی شامل قطرات مایع کوچک و ذرات جامد جوی که ناشی از منابع طبیعی و انسانی می باشند در حال حاضر حدود ۱۰ درصد از کل ذرات معلق در جو را تشکیل می دهند. [ ۹]
آلودگی ناشی از احتراق خانگی، عمدتاً بوسیله سوختن چوب، گاز و زغال در فعالیت های گرمایشی، پخت و پز، کشاورزی و آتش سوزی های جنگلی ایجاد می گردد. [ ۱۰] آلاینده های اصلی خانگی حاوی ۱۷ درصد دی اکسید کربن، ۱۳ درصد مونوکسید کربن، ۶ درصد مونوکسید نیتروژن، هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای و ذرات ریز و فوق ریز را تشکیل می دهند. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفذرات معلق در اتمسفر، همچنین به عنوان ذرات پی ام ۲/۵ ( ذراتی با قطر ۲/۵ میکرون یا کمتر ) نیز شناخته می شوند، اینگونه ذرات جامد معلق در مایع یا یک گاز، معمولاً در جو زمین وجود دارند. ذرات موجود در اتمسفر را بسته به نوع انتشار آنها می توان به دو نوع تقسیم کرد: ذرات اولیه مانند گرد و غبار معدنی که در جو منتشر می شوند. [ ۳] ذرات ثانویه مانند نیترات آمونیوم در جو که از طریق گاز تبدیل به ذرات می شوند. [ ۴]
برخی از ذرات به طور طبیعی از آتشفشان ها، طوفان های گرد و غبار، آتش سوزی جنگل ها و علف زارها یا پوشش گیاهی زنده در دریا نشأت می گیرند. فعالیت های انسانی، مانند سوزاندن سوخت های فسیلی در وسایل نقلیه، [ ۵] سوزاندن چوب، [ ۶] [ ۷] [ ۸] سوزاندن کاه ( به جای مانده از گندم، جو، برنج… ) ، در اثر کار نیروگاه ها، گرد و غبار جاده ها، برج های خنک کننده رطوبتی در سیستم های خنک کننده و فرآیندهای مختلف صنعتی نیز مقادیر قابل توجهی ذرات را تولید می کنند. احتراق زغال سنگ در کشورهای در حال توسعه نیز روش ابتدایی برای گرم کردن خانه ها و تأمین انرژی است. از طرفی ترکیبات نمک موجود بر روی اقیانوس ها به طور عمده رایج ترین شکل ذرات در جو را تشکیل می دهند. آئروسل های انسانی شامل قطرات مایع کوچک و ذرات جامد جوی که ناشی از منابع طبیعی و انسانی می باشند در حال حاضر حدود ۱۰ درصد از کل ذرات معلق در جو را تشکیل می دهند. [ ۹]
آلودگی ناشی از احتراق خانگی، عمدتاً بوسیله سوختن چوب، گاز و زغال در فعالیت های گرمایشی، پخت و پز، کشاورزی و آتش سوزی های جنگلی ایجاد می گردد. [ ۱۰] آلاینده های اصلی خانگی حاوی ۱۷ درصد دی اکسید کربن، ۱۳ درصد مونوکسید کربن، ۶ درصد مونوکسید نیتروژن، هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای و ذرات ریز و فوق ریز را تشکیل می دهند. [ ۱۱]
wiki: آلودگی ذرات معلق