( آلوده دامان ) آلوده دامان. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) آلوده دامن. آنکه دامن ملوث دارد. مجازاً، که عفیف نباشد. بی عفاف. فاسق. فاجر : گرمن آلوده دامنم نه عجب همه عالم گواه عصمت اوست.حافظ.|| عاصی. گناهکار. ( برهان ).
( آلوده دامان ) ( صفت ) ۱ - آنکه دامن ملوث دارد. ۲ - آنکه عفیف نباشد بی عفاف فاسق . ۳ - گناهکار عاصی مقابل پاک دامان .
