[ویکی فقه] الوحدة التاریخیة للسور القرآنیة (کتاب). «الوحدة التاریخیة للسور القرآنیة» نوشتاری است که به بررسی و تبیین نظریه وحدت تاریخی سوره های قرآن کریم می پردازد.
نویسنده با تاکید بر پذیرش نزول تدریجی آیات قرآن کریم، ترتیب نزول های ذکر شده درباره سور قرآنی را محصول اجتهاد و استنباط صحابه پیامبر و یا شاگردان ایشان دانسته است چرا که در آنها تفاوت و اختلاف مشاهده می شود. درعین حال علم به اتحاد تاریخی تک تک سور قرآن، با آگاهی از ترتیب نزول آیات و نیز علم به تاریخ نزول آیات و سور؛ یعنی از خلال تفسیر تاریخی قرآن، به دست می آید و تفسیر تاریخی قرآن یعنی بیان معانی کلمات، آیات و سوره های قرآن به همراه تاریخ نزول و مناسبت ها و اسباب نزول آنها و شناخت دقیق زمان نزول آیات. تمام سوره های قرآنی علیرغم تنوع موضوعات مطرح شده در آنها که شامل موضوعات اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره می باشد از یک اتحاد تاریخی که از ابتدا تا انتهای سوره امتداد دارد، برخوردارند و این مدت تاریخی که طی آن نزول سوره کامل می گردد، چه کوتاه باشد و چه درازمدت، از اتحاد و یکپارچگی برخوردار است چرا که برای مرتبط ساختن این موضوعات متنوع و گوناگون به یکدیگر در یک سوره بدین دیدگاه نیاز داریم. نویسنده معتقد است تنها هدف موردنظر از ارائه این دیدگاه تجدیدنظر در نحوه تدبر در قرآن کریم و تفسیر و تاویل آن و شناخت این کتاب آسمانی است و برخلاف گمان برخی به هیچ وجه به تغییر ترتیب مصحف یا ترتیب آیات قرآنی نخواهد انجامید. نویسنده در این کتاب به بیان نظریه «وحدت تاریخی سوره های قرآن» و تاثیر آن در تفسیر سور قرآنی پرداخته سپس این نظریه و روش را بر یکی از سوره های قرآنی؛ سوره احزاب ، تطبیق می نماید.
نویسنده با تاکید بر پذیرش نزول تدریجی آیات قرآن کریم، ترتیب نزول های ذکر شده درباره سور قرآنی را محصول اجتهاد و استنباط صحابه پیامبر و یا شاگردان ایشان دانسته است چرا که در آنها تفاوت و اختلاف مشاهده می شود. درعین حال علم به اتحاد تاریخی تک تک سور قرآن، با آگاهی از ترتیب نزول آیات و نیز علم به تاریخ نزول آیات و سور؛ یعنی از خلال تفسیر تاریخی قرآن، به دست می آید و تفسیر تاریخی قرآن یعنی بیان معانی کلمات، آیات و سوره های قرآن به همراه تاریخ نزول و مناسبت ها و اسباب نزول آنها و شناخت دقیق زمان نزول آیات. تمام سوره های قرآنی علیرغم تنوع موضوعات مطرح شده در آنها که شامل موضوعات اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره می باشد از یک اتحاد تاریخی که از ابتدا تا انتهای سوره امتداد دارد، برخوردارند و این مدت تاریخی که طی آن نزول سوره کامل می گردد، چه کوتاه باشد و چه درازمدت، از اتحاد و یکپارچگی برخوردار است چرا که برای مرتبط ساختن این موضوعات متنوع و گوناگون به یکدیگر در یک سوره بدین دیدگاه نیاز داریم. نویسنده معتقد است تنها هدف موردنظر از ارائه این دیدگاه تجدیدنظر در نحوه تدبر در قرآن کریم و تفسیر و تاویل آن و شناخت این کتاب آسمانی است و برخلاف گمان برخی به هیچ وجه به تغییر ترتیب مصحف یا ترتیب آیات قرآنی نخواهد انجامید. نویسنده در این کتاب به بیان نظریه «وحدت تاریخی سوره های قرآن» و تاثیر آن در تفسیر سور قرآنی پرداخته سپس این نظریه و روش را بر یکی از سوره های قرآنی؛ سوره احزاب ، تطبیق می نماید.
[ویکی نور] الوحده التاریخیه للسور القرآنیه. الوحدة التاریخیة للسور القرآنیة تألیف عمران مسیح نزال، از جمله آثار معاصر در زمینه علوم قرآنی است که در آن موضوع وحدت تاریخی سوره های قرآن کریم تبیین و بر آیه های سوره احزاب تطبیق شده است.
نویسنده خود می گوید رهنمودهای دوستان ، وی را به بیان تأثیر عـملی دانش تاریخ نزول و تـبیین تـأثیر رویکرد تاریخی در نوآوری در تفسیر تمامی قرآن یا برخی از سوره ها تشویق کرد. نیاز به ادامه بحث و بررسی در قواعد این روش و رویکرد و برگرفتن آن رهنمودها وی را در این کار جدی کرد و بر آن داشت تا برخی از اشـکالاتی که ناشی از برداشت نادرست است، بپردازد ؛ اما وظیفه اصلی همان تأکید و تمرکز بر یکی از مسائل مهم دانش تاریخ نزول، یعنی وحدت تاریخی در تفسیر سوره های قرآن و تبیین تأثیر این وحدت در تفسیر تـمامی قـرآن است ؛ گویی قرآن کریم یک واحد به هم پیوسته و نظام مند است که با سیره نبوی در دوران مکی و مدنی سازگار است.
کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش است که مباحث بخش اول در ضمن دو باب؛ که باب اول مشتمل بر سه فصل و باب دوم حاوی چهار فصل است و بخش دوم در چهارده فصل مطرح شده است.
نویسنده در ابتدای کتاب بهتر دانسته که انگیزه نگارش اثر را تبیین کند. سپس از ساختار کتاب سخن به میان آورد.
نویسنده در بخش اول به بیان معنای گردآوری قرآن و تفاوت میان گردآوری قرآن توسط خداوند و گردآوری توسط پیـامبر(ص) و سـپس گردآوری آن توسط دیگران پرداخته است. هدف او از این کار، تفکیک بین گردآوری قرآن از جانب خداوند و گردآوری مصحف توسط دیگران است. در همین بخش خواننده را به تجدیدنظر در دانش های قرآنی فرا می خواند.
در باب اول از این بخش در رابطه با نظریه گردآوری قرآن چنین می خوانیم: اگر این سخن درست بـاشد کـه قـرآن به صورت پراکنده نازل شده است و هم چنین آیاتی که به طور پراکنده باقی نمانده اند و در سوره های مستقلی قرار داده شده اند هرچند که نزول سوره کامل نبوده این ، بدان معناست کـه وحـدت سـاختار بنیادین در قرآن کریم، در سوره ها تجلی یافته است . پس سوره اساس و مـبنای وحـدت ساختار در قرآن کریم است؛ لذا خداوند و تعداد واحدهای ساختار در قرآن کریم را صد و چهارده سوره قرار داده و در موارد مـتعددی بـه آن اشـاره نموده است.
نویسنده خود می گوید رهنمودهای دوستان ، وی را به بیان تأثیر عـملی دانش تاریخ نزول و تـبیین تـأثیر رویکرد تاریخی در نوآوری در تفسیر تمامی قرآن یا برخی از سوره ها تشویق کرد. نیاز به ادامه بحث و بررسی در قواعد این روش و رویکرد و برگرفتن آن رهنمودها وی را در این کار جدی کرد و بر آن داشت تا برخی از اشـکالاتی که ناشی از برداشت نادرست است، بپردازد ؛ اما وظیفه اصلی همان تأکید و تمرکز بر یکی از مسائل مهم دانش تاریخ نزول، یعنی وحدت تاریخی در تفسیر سوره های قرآن و تبیین تأثیر این وحدت در تفسیر تـمامی قـرآن است ؛ گویی قرآن کریم یک واحد به هم پیوسته و نظام مند است که با سیره نبوی در دوران مکی و مدنی سازگار است.
کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش است که مباحث بخش اول در ضمن دو باب؛ که باب اول مشتمل بر سه فصل و باب دوم حاوی چهار فصل است و بخش دوم در چهارده فصل مطرح شده است.
نویسنده در ابتدای کتاب بهتر دانسته که انگیزه نگارش اثر را تبیین کند. سپس از ساختار کتاب سخن به میان آورد.
نویسنده در بخش اول به بیان معنای گردآوری قرآن و تفاوت میان گردآوری قرآن توسط خداوند و گردآوری توسط پیـامبر(ص) و سـپس گردآوری آن توسط دیگران پرداخته است. هدف او از این کار، تفکیک بین گردآوری قرآن از جانب خداوند و گردآوری مصحف توسط دیگران است. در همین بخش خواننده را به تجدیدنظر در دانش های قرآنی فرا می خواند.
در باب اول از این بخش در رابطه با نظریه گردآوری قرآن چنین می خوانیم: اگر این سخن درست بـاشد کـه قـرآن به صورت پراکنده نازل شده است و هم چنین آیاتی که به طور پراکنده باقی نمانده اند و در سوره های مستقلی قرار داده شده اند هرچند که نزول سوره کامل نبوده این ، بدان معناست کـه وحـدت سـاختار بنیادین در قرآن کریم، در سوره ها تجلی یافته است . پس سوره اساس و مـبنای وحـدت ساختار در قرآن کریم است؛ لذا خداوند و تعداد واحدهای ساختار در قرآن کریم را صد و چهارده سوره قرار داده و در موارد مـتعددی بـه آن اشـاره نموده است.
wikinoor: الوحدة_التاریخیة_للسور_القرآنیة
[ویکی فقه] الوحده التاریخیه للسور القرآنیه (کتاب). «الوحدة التاریخیة للسور القرآنیة» نوشتاری است که به بررسی و تبیین نظریه وحدت تاریخی سوره های قرآن کریم می پردازد.
نویسنده با تاکید بر پذیرش نزول تدریجی آیات قرآن کریم، ترتیب نزول های ذکر شده درباره سور قرآنی را محصول اجتهاد و استنباط صحابه پیامبر و یا شاگردان ایشان دانسته است چرا که در آنها تفاوت و اختلاف مشاهده می شود. درعین حال علم به اتحاد تاریخی تک تک سور قرآن، با آگاهی از ترتیب نزول آیات و نیز علم به تاریخ نزول آیات و سور؛ یعنی از خلال تفسیر تاریخی قرآن، به دست می آید و تفسیر تاریخی قرآن یعنی بیان معانی کلمات، آیات و سوره های قرآن به همراه تاریخ نزول و مناسبت ها و اسباب نزول آنها و شناخت دقیق زمان نزول آیات. تمام سوره های قرآنی علیرغم تنوع موضوعات مطرح شده در آنها که شامل موضوعات اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره می باشد از یک اتحاد تاریخی که از ابتدا تا انتهای سوره امتداد دارد، برخوردارند و این مدت تاریخی که طی آن نزول سوره کامل می گردد، چه کوتاه باشد و چه درازمدت، از اتحاد و یکپارچگی برخوردار است چرا که برای مرتبط ساختن این موضوعات متنوع و گوناگون به یکدیگر در یک سوره بدین دیدگاه نیاز داریم. نویسنده معتقد است تنها هدف موردنظر از ارائه این دیدگاه تجدیدنظر در نحوه تدبر در قرآن کریم و تفسیر و تاویل آن و شناخت این کتاب آسمانی است و برخلاف گمان برخی به هیچ وجه به تغییر ترتیب مصحف یا ترتیب آیات قرآنی نخواهد انجامید. نویسنده در این کتاب به بیان نظریه «وحدت تاریخی سوره های قرآن» و تاثیر آن در تفسیر سور قرآنی پرداخته سپس این نظریه و روش را بر یکی از سوره های قرآنی؛ سوره احزاب ، تطبیق می نماید.
ساختار کتاب
کتاب حاضر دارای مقدمه ای به قلم نویسنده و دو بخش اصلی ذیل می باشد:المقدمة: المنهج التاریخی فی نزول القرآن الکریم.القسم الاول: «النظریات العلمیة فی توثیق آیات القرآن الکریم و سوره» دارای دو باب ذیل می باشد:الباب الاول: «نظریة جمع القرآن الکریم» که مشتمل بر سه فصل است:الفصل الاول: جمع الله تبارک و تعالی للقرآن الکریم.الفصل الثانی: جمع المسلمین للمصحف الامام.الفصل الثالث: التجدید فی علوم القرآن.الباب الثانی: «نظریة الوحدة التاریخیة» چهار فصل ذیل را در بر می گیرد:الفصل الاول: اجتهادات ترتیب نزول السور القرآنیة.الفصل الثانی: مفهوم التفسیر التاریخی.الفصل الثالث: مفهوم الوحدة التاریخیة.الفصل الرابع: الصلة التکاملیة بین الوحدة التاریخیة و الموضوعیة.القسم الثانی: «التفسیر التاریخی لسورة الاحزاب» دارای یک مقدمه در معرفی این سوره و چهارده فصل به عدد نداءهایی است که در این سوره وجود دارد که مخاطب برخی از آنها پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و مخاطب برخی دیگر همسران حضرت یا مؤمنان می باشد. در پایان کتاب هم کتاب به همراه فهرست مطالب آن آمده است. همچنین سایر آثار چاپ شده نویسنده معرفی گردیده است.
نسخه شناسی
نویسنده با تاکید بر پذیرش نزول تدریجی آیات قرآن کریم، ترتیب نزول های ذکر شده درباره سور قرآنی را محصول اجتهاد و استنباط صحابه پیامبر و یا شاگردان ایشان دانسته است چرا که در آنها تفاوت و اختلاف مشاهده می شود. درعین حال علم به اتحاد تاریخی تک تک سور قرآن، با آگاهی از ترتیب نزول آیات و نیز علم به تاریخ نزول آیات و سور؛ یعنی از خلال تفسیر تاریخی قرآن، به دست می آید و تفسیر تاریخی قرآن یعنی بیان معانی کلمات، آیات و سوره های قرآن به همراه تاریخ نزول و مناسبت ها و اسباب نزول آنها و شناخت دقیق زمان نزول آیات. تمام سوره های قرآنی علیرغم تنوع موضوعات مطرح شده در آنها که شامل موضوعات اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره می باشد از یک اتحاد تاریخی که از ابتدا تا انتهای سوره امتداد دارد، برخوردارند و این مدت تاریخی که طی آن نزول سوره کامل می گردد، چه کوتاه باشد و چه درازمدت، از اتحاد و یکپارچگی برخوردار است چرا که برای مرتبط ساختن این موضوعات متنوع و گوناگون به یکدیگر در یک سوره بدین دیدگاه نیاز داریم. نویسنده معتقد است تنها هدف موردنظر از ارائه این دیدگاه تجدیدنظر در نحوه تدبر در قرآن کریم و تفسیر و تاویل آن و شناخت این کتاب آسمانی است و برخلاف گمان برخی به هیچ وجه به تغییر ترتیب مصحف یا ترتیب آیات قرآنی نخواهد انجامید. نویسنده در این کتاب به بیان نظریه «وحدت تاریخی سوره های قرآن» و تاثیر آن در تفسیر سور قرآنی پرداخته سپس این نظریه و روش را بر یکی از سوره های قرآنی؛ سوره احزاب ، تطبیق می نماید.
ساختار کتاب
کتاب حاضر دارای مقدمه ای به قلم نویسنده و دو بخش اصلی ذیل می باشد:المقدمة: المنهج التاریخی فی نزول القرآن الکریم.القسم الاول: «النظریات العلمیة فی توثیق آیات القرآن الکریم و سوره» دارای دو باب ذیل می باشد:الباب الاول: «نظریة جمع القرآن الکریم» که مشتمل بر سه فصل است:الفصل الاول: جمع الله تبارک و تعالی للقرآن الکریم.الفصل الثانی: جمع المسلمین للمصحف الامام.الفصل الثالث: التجدید فی علوم القرآن.الباب الثانی: «نظریة الوحدة التاریخیة» چهار فصل ذیل را در بر می گیرد:الفصل الاول: اجتهادات ترتیب نزول السور القرآنیة.الفصل الثانی: مفهوم التفسیر التاریخی.الفصل الثالث: مفهوم الوحدة التاریخیة.الفصل الرابع: الصلة التکاملیة بین الوحدة التاریخیة و الموضوعیة.القسم الثانی: «التفسیر التاریخی لسورة الاحزاب» دارای یک مقدمه در معرفی این سوره و چهارده فصل به عدد نداءهایی است که در این سوره وجود دارد که مخاطب برخی از آنها پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و مخاطب برخی دیگر همسران حضرت یا مؤمنان می باشد. در پایان کتاب هم کتاب به همراه فهرست مطالب آن آمده است. همچنین سایر آثار چاپ شده نویسنده معرفی گردیده است.
نسخه شناسی
wikifeqh: الوحدة_التاریخیة_للسور_القرآنیة_(کتاب)