الوجیزه فی علم الدرایه

[ویکی اهل البیت] الوجیزة فی علم الدرایة. کتابی است با موضوع علم درایة الحدیث از شیخ بهایی
یکی از آثار بسیار مشهور شیخ بهایی به زبان عربی می باشد. وجیزه شیخ بهایی از اولین آثاری است که در زمینه علم درایه نگاشته شده است به گونه ای که پس از شهید ثانی مهمترین کتابها در این موضوع متعلق به شیخ بهایی و پدر وی است. مطالب این کتاب در کمال اختصار بیان شده است و از دو جنبه درخور توجه است:
الف) به لحاظ ساختار کتاب، شیخ بهایی دراین مجموعه شیوه ای ابتکاری در ارائه اقسام حدیث داشته که با شیوۀ دوگانه شهید ثانی و فاقد دسته بندی والدش متفاوت است. او اقسام را با توجه به ویژگیهای مشترک و متمایز، در اقسام متعددی تنظیم کرده.
ب) مباحث این رساله، به رغم اختصار، به دلیل صاحب نظر بودن مولف آن، متضمن مباحثی نو و مطالبی بدیع است که در پرداختن به این موضوع، مراجعه بدان را ضروری می سازد.
مطالب این کتاب را می توان در یک مقدمه و 6 فصل تقسیم کرد با موضوعاتی از قبیل:
فصل1: ما یتقوم به معنی الحدیث متنه و سلسه رواته الی المعصوم علیه السلام سنده

[ویکی فقه] الوجیزة فی علم الدرایة (کتاب). الوجیزه فی علم الدرایه اثر شیخ بهاء الدین عاملی از علمای قرن دهم هجری به زبان عربی ، متضمن خلاصه ای از مباحث علم درایه و مشتمل است بر آنچه که اهل درایه به آن نیازمند میباشند، بسیار موجز و مختصر در حدود ۱۰ صفحه می باشد که به عنوان مقدمه ای بر کتاب حبل المتین نوشته است.
الوجیزه، از مقدمه، شش فصل و خاتمه تشکیل یافته است. در مقدمه، شیخ از علم درایه و این که در آن از سند حدیث و متن آن بحث میشود، مطالبی را بیان میدارد. فصل اول درباره ی اسناد حدیث متواتر ، آحاد و صحیح و... بحث می کند. فصل دوم از صادق بودن حدیث متواتر میگوید و فصل سوم مربوط میشود به حدیث معلل که به حدیثی گویند که علت خفیه ای در متن و سند آن باشد. مولف در فصل چهارم، به استناد اکثر علمای درایه، تعدیل و جرح راوی از قول شخص واحد عادل را امری صحیح میانگارد. فصل پنجم در انحاء تحمل حدیث و رسیدن آن از فرد دیگر سخن میگوید. فصل ششم در آداب کتابت حدیث میباشد و خاتمه ی کتاب به این مطلب اشاره دارد که از احادیثی که به دست ما میآید، قلیلی از آن، به ائمه علیه السّلام می رسد.

[ویکی اهل البیت] کتابی است با موضوع علم درایة الحدیث از شیخ بهایی
یکی از آثار بسیار مشهور شیخ بهایی به زبان عربی می باشد. وجیزه شیخ بهایی از اولین آثاری است که در زمینه علم درایه نگاشته شده است به گونه ای که پس از شهید ثانی مهمترین کتابها در این موضوع متعلق به شیخ بهایی و پدر وی است. مطالب این کتاب در کمال اختصار بیان شده است و از دو جنبه درخور توجه است:
الف) به لحاظ ساختار کتاب، شیخ بهایی دراین مجموعه شیوه ای ابتکاری در ارائه اقسام حدیث داشته که با شیوۀ دوگانه شهید ثانی و فاقد دسته بندی والدش متفاوت است. او اقسام را با توجه به ویژگیهای مشترک و متمایز، در اقسام متعددی تنظیم کرده.
ب) مباحث این رساله، به رغم اختصار، به دلیل صاحب نظر بودن مولف آن، متضمن مباحثی نو و مطالبی بدیع است که در پرداختن به این موضوع، مراجعه بدان را ضروری می سازد.
مطالب این کتاب را می توان در یک مقدمه و 6 فصل تقسیم کرد با موضوعاتی از قبیل:
فصل1: ما یتقوم به معنی الحدیث متنه و سلسه رواته الی المعصوم علیه السلام سنده
فصل2: کیفیه الصدق فی المتواترات و الاحاد

[ویکی نور] الوجیزه فی علم الدرایه اثر شیخ بهاء الدین عاملی از علمای قرن دهم هجری به زبان عربی، متضمن خلاصه ای از مباحث علم درایه و مشتمل است بر آنچه که اهل درایه به آن نیازمند میباشند، بسیار موجز و مختصر در حدود 10 صفحه می باشد که به عنوان مقدمه ای بر کتاب "حبل المتین" نوشته است.
الوجیزه، از مقدمه، شش فصل و خاتمه تشکیل یافته است. در مقدمه، شیخ از علم درایه و این که در آن از سند حدیث و متن آن بحث میشود، مطالبی را بیان میدارد.
فصل اول درباره ی اسناد حدیث متواتر، آحاد و صحیح و... بحث می کند.
فصل دوم از صادق بودن حدیث متواتر میگوید و فصل سوم مربوط میشود به حدیث معلل که به حدیثی گویند که علت خفیه ای در متن و سند آن باشد. مؤلف در فصل چهارم، به استناد اکثر علمای درایه، تعدیل و جرح راوی از قول شخص واحد عادل را امری صحیح میانگارد. فصل پنجم در انحاء تحمل حدیث و رسیدن آن از فرد دیگر سخن میگوید. فصل ششم در آداب کتابت حدیث میباشد و خاتمه ی کتاب به این مطلب اشاره دارد که از احادیثی که به دست ما میآید، قلیلی از آن، به ائمه(ع) می رسد.

[ویکی فقه] الوجیزه فی علم الدرایه (کتاب). الوجیزه فی علم الدرایه اثر شیخ بهاء الدین عاملی از علمای قرن دهم هجری به زبان عربی ، متضمن خلاصه ای از مباحث علم درایه و مشتمل است بر آنچه که اهل درایه به آن نیازمند میباشند، بسیار موجز و مختصر در حدود ۱۰ صفحه می باشد که به عنوان مقدمه ای بر کتاب حبل المتین نوشته است.
الوجیزه، از مقدمه، شش فصل و خاتمه تشکیل یافته است. در مقدمه، شیخ از علم درایه و این که در آن از سند حدیث و متن آن بحث میشود، مطالبی را بیان میدارد. فصل اول درباره ی اسناد حدیث متواتر ، آحاد و صحیح و... بحث می کند. فصل دوم از صادق بودن حدیث متواتر میگوید و فصل سوم مربوط میشود به حدیث معلل که به حدیثی گویند که علت خفیه ای در متن و سند آن باشد. مولف در فصل چهارم، به استناد اکثر علمای درایه، تعدیل و جرح راوی از قول شخص واحد عادل را امری صحیح میانگارد. فصل پنجم در انحاء تحمل حدیث و رسیدن آن از فرد دیگر سخن میگوید. فصل ششم در آداب کتابت حدیث میباشد و خاتمه ی کتاب به این مطلب اشاره دارد که از احادیثی که به دست ما میآید، قلیلی از آن، به ائمه علیه السّلام می رسد.
شروح الوجیزه
۱. نهایة الدرایة فی شرح رسالة «الوجیزة» ازعلامه محمد بن عنایت کشمیری متوفای ۱۲۳۵ ق. ۲. شرح کبیر بر «الوجیزة»، به نام سلسلة الذهب از تاج العلماء. ۳. شرح وسیط بر «الوجیزة»، به نام الجوهرة العزیزة از تاج العلماء (۱۳۶۰ ق).
منبع
نرم افزار شیخ بهایی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. رده های این صفحه : آثار شیخ بهایی | کتاب شناسی | کتب درایه