الواث. [ اِل ْ ] ( ع مص ) گیاه تر در گیاه خشک رویانیدن زمین. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || نگاه داشتن خواستن چیزی را از کسی. ( منتهی الارب ).سپردن کسی مال خود را بدیگری. ( از اقرب الموارد ). الواث. [ اَل ْ ] ( ع اِ ) آلودگیها. ( غیاث اللغات ). صاحب غیاث اللغات ظاهراً آنرا جمع «لوث » دانسته ولی در فرهنگهای معتبر بدان تصریح نشده است.
