( آلوئک ) آلوئک. [ ءَ ] ( اِ ) سنگ خردِ آهک که در گل آجر یا سفال باشد و این عیبی است آجر و سفال را، چه آنگاه که آب بدان رسد سنگ آهک پخته بشکفد و آجر یا سفال را بشکند و تباه کند.
فرهنگ فارسی
( آلوئک ) ( اسم ) سنگهای خرد آهکی که داخل سفال یا آجر پخته باشد و این عیب است زیرا خرده آهک بمحض رسیدن رطوبت بدان میشکفد و موجب شکستن یا ترک برداشتن آجر یا سفال میشود .
فرهنگ معین
( آلوئک ) (ئ َ ) ( اِ. ) سنگ های آهکی کوچکی که داخل سفال یا آجر پخته باشد. آلودک هم گویند.
