اِلهیِ اَردِبیلی، جلال الدین حسین (۸۷۰ ـ۹۵۰ق)
(متخلص به الهی و ملقب به کمال الدین) متکلم، فقیه، شارح، مفسر، ریاضی دان و شاعر صوفی مسلک ایرانی. در جوانی علوم شرعی را نزد شیخ علی آملی آموخت و علوم عقلی و نقلی را در محضر جلال الدین دوانی و امیر غیاث الدین منصور در شیراز فراگرفت و در همین دوره مدتی نزد سلطان حیدر صفوی به سیر و سلوک پرداخت و سپس به اشارۀ او برای ادامۀ تحصیل به هرات رفت. در آن جا تفسیر و حدیث را نزد امیر جمال الدین عطاء الله حسینی آموخت و در زمرۀ ندیمان امیرعلی شیر نوایی قرار گرفت. در حدود ۹۰۲ق به اردبیل بازگشت و خادم روضۀ صفی الدین اردبیلی شد و در همان جا به تدریس پرداخت. وبه دربار شاه اسماعیل صفوی راه یافت. به زبان های فارسی، عربی و ترکی تسلط و با بیشتر علوم رایج روزگار خود آشنایی داشت. الهی بر بسیاری تألیفات کلامی و فقهی خود و دیگران حاشیه، تعلیقه و شرح نوشته است. از آثارش: شرح گلشن راز به نظم و نثر؛ تفسیر الهی که تفسیر قرآن به فارسی و عربی است؛ منهج الفصاحة فی شرح نهج البلاغهکه ترجمه و شرح فارسی نهج البلاغه است (تهران، ۱۳۵۵ق)؛ امامت به ترکی و فارسی؛ تاج المناقب فی فضائل الائمةا لاثنی عشر به فارسی در امامت؛ رساله در فراست به فارسی؛ خلاصة الفقه به فارسی؛ ترجمۀ مهج الدعوات و منهج العنایات.
(متخلص به الهی و ملقب به کمال الدین) متکلم، فقیه، شارح، مفسر، ریاضی دان و شاعر صوفی مسلک ایرانی. در جوانی علوم شرعی را نزد شیخ علی آملی آموخت و علوم عقلی و نقلی را در محضر جلال الدین دوانی و امیر غیاث الدین منصور در شیراز فراگرفت و در همین دوره مدتی نزد سلطان حیدر صفوی به سیر و سلوک پرداخت و سپس به اشارۀ او برای ادامۀ تحصیل به هرات رفت. در آن جا تفسیر و حدیث را نزد امیر جمال الدین عطاء الله حسینی آموخت و در زمرۀ ندیمان امیرعلی شیر نوایی قرار گرفت. در حدود ۹۰۲ق به اردبیل بازگشت و خادم روضۀ صفی الدین اردبیلی شد و در همان جا به تدریس پرداخت. وبه دربار شاه اسماعیل صفوی راه یافت. به زبان های فارسی، عربی و ترکی تسلط و با بیشتر علوم رایج روزگار خود آشنایی داشت. الهی بر بسیاری تألیفات کلامی و فقهی خود و دیگران حاشیه، تعلیقه و شرح نوشته است. از آثارش: شرح گلشن راز به نظم و نثر؛ تفسیر الهی که تفسیر قرآن به فارسی و عربی است؛ منهج الفصاحة فی شرح نهج البلاغهکه ترجمه و شرح فارسی نهج البلاغه است (تهران، ۱۳۵۵ق)؛ امامت به ترکی و فارسی؛ تاج المناقب فی فضائل الائمةا لاثنی عشر به فارسی در امامت؛ رساله در فراست به فارسی؛ خلاصة الفقه به فارسی؛ ترجمۀ مهج الدعوات و منهج العنایات.