الهه پرستی

لغت نامه دهخدا

( آلهه پرستی ) آلهه پرستی. [ ل ِ هََ / هَِ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) دین آلهه پرست.

فرهنگ فارسی

( آلهه پرستی ) دین آلهه پرست پرستش خدایان متعدد.

دانشنامه آزاد فارسی

الهه پَرستی (goddess worship)
پرستش خدای مؤنث؛ سنّتی که از ما قبل تاریخ وجود داشته است و تا به امروز ادامه دارد. غالباً با اشتیاق پرستشگر به باروری خود و محصول و دامش پیوند یافته است. یونانیان، رومیان و مصریان باستان الهگان متعددی را می پرستیدند که مظهر باروری، خردمندی، شکار، ایمنی کشور و مردم، و غیره بودند. در بسیاری از ادیان و فرهنگ های قبایل، الهه پرستی جزئی از یک هستی شناسی جامع است که غالباً زمین را الهه مادر و آسمان را اله پدر می بیند. الهه پرستی از دیرباز در ادیان بودا و هندو وجود داشته است. در دین هندو هر خدای مذکّر همتای مؤنّثی دارد. پاروَتی ـ شیوا، لَکشمی ـ ویشنو، سیتا ـ راما و رادها ـ کریشنا از این زوج ها هستند. بسیاری از معبد ها نخست وقف الهه ای می شوند که وجه بخشنده و مهربان خدا را تشکیل می دهد. در دین بودا تارا و گوان یین هر دو اغلب الهۀ رأفت به شمار می روند. این خدایان رسماً از خدایان درجۀ دو محسوب می شوند، ولی گویا مردم برای آن ها شأنی والاتر قائل اند. برخی محققان بر این باورند که پیش از ظهور ادیان بزرگ، تنها الهگان مورد پرستش بودند. محققان دیگر روزگاری را می شناسند که خدایان مذکر و مؤنث را به یکسان می پرستیدند. این محققان همگی مدعی اند که پس از پیدایش پدر سالاری در دین، الهه پرستی یا مایۀ نگرانی مردان حاکم شده است و یا جای خود را به الهه پرستی نازل تری داده است که نمونۀ آن پرستش مریم عذرا است. با رشد فمینیسم در اواخر قرن ۲۰م الهه پرستی افزایش یافته است. اکنون ادعای تأنیث (انثی انگاری) خدا در مسیحیت در برابر ذکوریت حاکم بر الهیات و زبان سنتی این دین، پیش نهاده شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس