الهدی

[ویکی الکتاب] معنی شَعَائِرَ: علامتها (منظور از شعائر الهی یا دینی آنچه از دین است که مشخصه و علامت دینداری است .جمع شعیره به معنای علامت است و مشعر را هم به همین جهت مشعر گفتهاند ، و نیز وقتی میگویند :فلانی أشعر الهدی ، فلانی هدی ( قربانی ) را اشعار کرد به معنای این است که آن...
معنی ﭐسْتَحَبُّواْ: دوست داشتند-برگزیدند- ترجیح دادند(عبارت "یَسْتَحِبُّونَ ﭐلْحَیَاةَ ﭐلدُّنْیَا عَلَی ﭐلْئَاخِرَةِ " یعنی : زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح میدهند.حقیقت معنای استحباب این است که آدمی جستجو کند تا چیزی را پیدا کند که دوستش بدارد ، و لیکن وقتی بعد از آن "علی...
معنی یَسْتَحِبُّونَ: ترجیح می دهند (عبارت "یَسْتَحِبُّونَ ﭐلْحَیَاةَ ﭐلدُّنْیَا عَلَی ﭐلْئَاخِرَةِ " یعنی : زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح میدهند.حقیقت معنای استحباب این است که آدمی جستجو کند تا چیزی را پیدا کند که دوستش بدارد ، و لیکن وقتی بعد از آن "علی" بیاید ، معنای ایث...
ریشه کلمه:
هدی (۳۱۶ بار)

«هَدْی» از مادّه «هِدایة» به معنای قربانی های بی نشان در مراسم حج و عمره است.
(بر وزن فلس) قربانی. و آن مخصوص بیت اللَّه الحرام و قربانی حج است. و غیر آن اُضحیه نامیده می‏شود به نظر می‏آید علت این تسمیه آن است که قربانی احترام و اکرامی است نسبت به کعبه که در هدی و هدایت معنای اکرام و لطف هست و یا به جهت آن است که به کعبه و حرم سوق داده می‏شود مثل «هَدْیُ الْعَرُوسِ اِلی بَعْلِها» که به معنی بردن و سوق دادن عروس به شوهرش است. . سرهای خویش را نتراشید تا قربانی به محلش برسد هدی مجموعاً هفت بار در قرآن مجید آمده و همه راجع به قربانی حج و عمره است. واحد آن هدیه است مثل تمر و تمره و جمع آن هدّی بر فعیل است چنانکه در مجمع گفته است.