الن میکسینز وود

او به همراه رابرت برنر، بنیان های «مارکسیسم سیاسی» را پایه گذاشت، شاخه ای از نظریهٔ مارکسیستی که تاریخ را در مرکز واکاوی خود قرار می دهد. او باعث حرکتی از سمت ساختارگرایی و غایت باوری به سمت خاص بودگی تاریخی و فرایندهای مربوط به پراکسیس روزمره شده.
از سوی دیگر، وود در آثار دیگرش که برخی با همراهی همسرش نیل وود منتشر شده اند، به بررسی تاریخ اجتماعی نظریه های سیاسی پرداخته است. در این راستا، او بررسی یونان باستان و دموکراسی یونانی پرداخته و تأکید می کند که به منظور فهم درست هر مجموعه ی نظرات و ایده هایی، می بایست این مجموعه ی ایده ها را در سازوکار تاریخی ـ اجتماعی مرتبط با آن قرار داد. برای مثال، ایده ی دموکراسی آتنی می بایست در نسبت با سازوکارهای اقتصاد برده داری یونان مورد بررسی قرار گیرد، یا ایده های جان لاک به عنوان بنیانگذار لیبرالیسم، باید در نسبت به مرحله ای به خصوص از رشد سرمایه داری فهم شود. او می نویسد: «این تاریخ اجتماعیِ نظریه ی سیاسی، در درک خود از زمینه ی تاریخی، راه خود را از برخی پیش گزاره های بنیادین پیش می گیرد که به سنتِ «ماتریالیسم تاریخی» تعلق دارد: موجودات انسانی، با یک دیگر و با طبیعت وارد مناسباتی خاص می شوند که منجر به بقای آن ها و بازتولید اجتماعی می شود. به منظور فهمِ کنش های اجتماعی و محصولات فرهنگی هر زمان و مکان، ما باید چیزی درباره ی آن شرایط بقا و بازتولید اجتماعی بدانیم: گاهی اوقات درباره ی اینکه چگونه برخی از افراد به نیروی کار دیگران دسترسی پیدا کرده اند، گاهی درباره ی مناسباتی که بین افراد تولیدکننده و افرادی که محصولات تولیدشده ی دیگران را به خود اختصاص می دهند، و گاهی دربارهی این مناسباتی که در سلطه ی سیاسی، مقاومت و مبارزه بیان شده اند» ( پاتریکوئین، 2012: 142 )