الن بنت ( انگلیسی: Alan Bennett؛ زادهٔ ۹ مهٔ ۱۹۳۴ ) هنرپیشه، فیلم نامه نویس و نمایش نامه نویس اهل انگلستان است. وی از سال ۱۹۶۰ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده است.
الن بنت در ۹ مه ۱۹۳۴ در لیدز در شمال انگلستان به دنیا آمده و آثارش را نیز در همان ناحیه خلق کرده است. بنت در رشته تاریخ از دانشگاه آکسفورد فارغ التحصیل شده است. او بیشتر موضوعاتی همچون مرگ، مصیبت، بیماری و سالخوردگی را با نوعی طنز تلخ در آثارش مورد توجه قرار داده است.
بنت برنده جوایزی همچون بفتا، تونی و کتاب بریتانیا شده است.
بنت به مدت ۴۰ سال در گلوستر کرسنت در شهر کمدن در لندن زندگی کرد، اما اکنون با شریک زندگی خود روپرت توماس، سردبیر سابق مجله دنیای داخلی، چند دقیقه پیاده روی در تپه پریمروز زندگی می کند . بنت همچنین تا زمان مرگ او در سال ۲۰۰۹ با خانه دار سابق خود، آن دیویس، رابطه طولانی مدت داشت.
بنت یک آگنوستیک است. او انگلیکان بزرگ شد و به تدریج کلیسا را در طول این سالها ترک کرد.
در سال ۱۹۸۸، بنت جایزه فرماندهی نشان امپراتوری بریتانیا ( CBE ) را رد کرد و در سال ۱۹۹۵ نشان شوالیه را رد کرد.
در سپتامبر ۲۰۰۵، بنت فاش کرد که در سال ۱۹۹۷ تحت معالجه سرطان کولورکتال قرار گرفته است و این بیماری را به عنوان «خارفه» توصیف کرد. شانس زنده ماندن او «بسیار کمتر» از ۵۰ درصد بود و جراحان به او گفته بودند که توموری به اندازه «سنگی سنگی» را برداشتند. [ او داستان های ناگفته ( منتشر شده در سال ۲۰۰۵ ) را با این فکر شروع کرد که پس از مرگ منتشر خواهد شد، اما سرطان او بهبود یافت.
در طرح های زندگی نامه ای که بخش بزرگی از کتاب را تشکیل می دهند، بنت برای اولین بار آشکارا درباره دوجنس گرایی خود نوشت. پیش از این، بنت به سوالاتی درباره تمایلات جنسی خود اشاره کرده بود، مانند اینکه از مردی که به تازگی در صحرای صحرا خزیده است بخواهد بین آب معدنی پریر یا مالورن یکی را انتخاب کند.
در اکتبر ۲۰۰۸، بنت اعلام کرد که کل آرشیو مقالات، دستنوشته های منتشر نشده، خاطرات و کتاب های خود را به کتابخانه بودلیان اهدا می کند و اظهار داشت که این یک حرکت تشکر برای بازپرداخت بدهی است که احساس می کرد به دولت رفاه بریتانیا بدهکار است. به او فرصت های تحصیلی داده اند که پیشینهٔ خانوادگی فروتن او در غیر این صورت هرگز نمی توانست آن را فراهم کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالن بنت در ۹ مه ۱۹۳۴ در لیدز در شمال انگلستان به دنیا آمده و آثارش را نیز در همان ناحیه خلق کرده است. بنت در رشته تاریخ از دانشگاه آکسفورد فارغ التحصیل شده است. او بیشتر موضوعاتی همچون مرگ، مصیبت، بیماری و سالخوردگی را با نوعی طنز تلخ در آثارش مورد توجه قرار داده است.
بنت برنده جوایزی همچون بفتا، تونی و کتاب بریتانیا شده است.
بنت به مدت ۴۰ سال در گلوستر کرسنت در شهر کمدن در لندن زندگی کرد، اما اکنون با شریک زندگی خود روپرت توماس، سردبیر سابق مجله دنیای داخلی، چند دقیقه پیاده روی در تپه پریمروز زندگی می کند . بنت همچنین تا زمان مرگ او در سال ۲۰۰۹ با خانه دار سابق خود، آن دیویس، رابطه طولانی مدت داشت.
بنت یک آگنوستیک است. او انگلیکان بزرگ شد و به تدریج کلیسا را در طول این سالها ترک کرد.
در سال ۱۹۸۸، بنت جایزه فرماندهی نشان امپراتوری بریتانیا ( CBE ) را رد کرد و در سال ۱۹۹۵ نشان شوالیه را رد کرد.
در سپتامبر ۲۰۰۵، بنت فاش کرد که در سال ۱۹۹۷ تحت معالجه سرطان کولورکتال قرار گرفته است و این بیماری را به عنوان «خارفه» توصیف کرد. شانس زنده ماندن او «بسیار کمتر» از ۵۰ درصد بود و جراحان به او گفته بودند که توموری به اندازه «سنگی سنگی» را برداشتند. [ او داستان های ناگفته ( منتشر شده در سال ۲۰۰۵ ) را با این فکر شروع کرد که پس از مرگ منتشر خواهد شد، اما سرطان او بهبود یافت.
در طرح های زندگی نامه ای که بخش بزرگی از کتاب را تشکیل می دهند، بنت برای اولین بار آشکارا درباره دوجنس گرایی خود نوشت. پیش از این، بنت به سوالاتی درباره تمایلات جنسی خود اشاره کرده بود، مانند اینکه از مردی که به تازگی در صحرای صحرا خزیده است بخواهد بین آب معدنی پریر یا مالورن یکی را انتخاب کند.
در اکتبر ۲۰۰۸، بنت اعلام کرد که کل آرشیو مقالات، دستنوشته های منتشر نشده، خاطرات و کتاب های خود را به کتابخانه بودلیان اهدا می کند و اظهار داشت که این یک حرکت تشکر برای بازپرداخت بدهی است که احساس می کرد به دولت رفاه بریتانیا بدهکار است. به او فرصت های تحصیلی داده اند که پیشینهٔ خانوادگی فروتن او در غیر این صورت هرگز نمی توانست آن را فراهم کند.
wiki: الن بنت