الن استوارت ( به انگلیسی: Ellen Stewart ) ؛ ( ۷ نوامبر ۱۹۱۹ - ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۱ ) کارگردان نمایش اهل آمریکا و تهیه کننده و مؤسس لا ماما بوده است. او در دهه ۱۹۵۰ به عنوان طراح مد در ساکس فیفت اونیو، برگدورف گودمن، لورد اند تیلور و هنری بندل فعالیت می کرده است.
الن استوارت در شیکاگو، ایلینوی به دنیا آمده است. اطلاعات دقیقی از اینکه او کجا به دنیا آمده است وجود ندارد که این به خاطر کم گویی خود الن استوارت است. یکی از مشاهده گران اینچنین می نویسد: «تنظیم تاریخ زندگی او کار سختی است، به راستی که حالتی افسانه ای دارد - از آنجا که در مناسبتهای مختلف نسخه های متفاوتی از یک داستان را می گوید. » الن استوارت گفته بوده که پدرش یک خیاطی از لوئیزیانا بوده و مادرش یک معلم بوده است و آن ها زمانی که استوارت جوان بوده است از هم جدا شده اند. در سال ۱۹۳۹ او زن دوم لری لبانوس هابل می شود که یک پیشخدمت شیکاگویی بوده است. آن دو از هم یک پسر به دنیا می آورند که نامش را لری لبانوس هابل جونیور می گذارند.
در دهه ۱۹۵۰ استوارت به نیویورک سیتی نقل مکان می کند و ابتدا به عنوان پیرایشگر و سپس به عنوان طراح لباس در ساکس فیفت اونیو زیر نظر ادیت لنس مشغول به کار می شود. استوارت فعالیت خود را به عنوان طراح مد در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ نیز ادامه می دهد، که ویژه ترین آن ها فعالیت در شرکت سازنده ای به نام ویکتور بیهوست. او در آنجا لباسهای ورزشی و دامنهای ساحلی طراحی کرد.
استوارت زنی بود که هیچ تجربه تئاتری نداشت اما سرنوشت او به گونه ای رقم خورد که نام او به عنوان پیشگامان تئاتر مطرح شد. در اوایل کار همچنان طراحی لباس انجام می داد و این باعث می شد که بتواند تئاتر را حمایت کند. او اخلاق کاری افسانه ای داشت، فداکاری و تأثیرگذاری او در تئاتر بشدت پیشگامانه بود.
او مکانی برای تربیت نمایش نامه نویسان جوان احداث کرد. افرادی چون سام شپارد، لنفورد ویلسون، هاروی فایراستین، بت میدلر و بازیگران درخشانی چون بت میدلر، آل پاچینو و رابرت دنیرو در این مکان تربیت شدند. هرچند نام کسانی که زیر نظر او به فعالیت تئاتر مشغول بودند بسیار بیش از اینهاست.
در ۱۹۶۱ استوارت به همراه پاول فاستر و دیگران کافه لاماما را احداث کردند، که تبدیل به یکی از موفق ترین کمپانی های تئاتری آف آف برادوی یعنی کلوب تئاتر تجربی لا ماما شد. این مکان تئاتری لا ماما نامیده می شود زیرا غالباً استوارت به عنوان «مادر» نامیده می شد. معروف است که پیش از هر اجرا استوارات بیرون می آمده و «زنگ بزرگی را می نواخته است تا ارادت لاماما را به نمایشنامه نویس و همه جوانب تئاتر ابراز کند. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالن استوارت در شیکاگو، ایلینوی به دنیا آمده است. اطلاعات دقیقی از اینکه او کجا به دنیا آمده است وجود ندارد که این به خاطر کم گویی خود الن استوارت است. یکی از مشاهده گران اینچنین می نویسد: «تنظیم تاریخ زندگی او کار سختی است، به راستی که حالتی افسانه ای دارد - از آنجا که در مناسبتهای مختلف نسخه های متفاوتی از یک داستان را می گوید. » الن استوارت گفته بوده که پدرش یک خیاطی از لوئیزیانا بوده و مادرش یک معلم بوده است و آن ها زمانی که استوارت جوان بوده است از هم جدا شده اند. در سال ۱۹۳۹ او زن دوم لری لبانوس هابل می شود که یک پیشخدمت شیکاگویی بوده است. آن دو از هم یک پسر به دنیا می آورند که نامش را لری لبانوس هابل جونیور می گذارند.
در دهه ۱۹۵۰ استوارت به نیویورک سیتی نقل مکان می کند و ابتدا به عنوان پیرایشگر و سپس به عنوان طراح لباس در ساکس فیفت اونیو زیر نظر ادیت لنس مشغول به کار می شود. استوارت فعالیت خود را به عنوان طراح مد در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ نیز ادامه می دهد، که ویژه ترین آن ها فعالیت در شرکت سازنده ای به نام ویکتور بیهوست. او در آنجا لباسهای ورزشی و دامنهای ساحلی طراحی کرد.
استوارت زنی بود که هیچ تجربه تئاتری نداشت اما سرنوشت او به گونه ای رقم خورد که نام او به عنوان پیشگامان تئاتر مطرح شد. در اوایل کار همچنان طراحی لباس انجام می داد و این باعث می شد که بتواند تئاتر را حمایت کند. او اخلاق کاری افسانه ای داشت، فداکاری و تأثیرگذاری او در تئاتر بشدت پیشگامانه بود.
او مکانی برای تربیت نمایش نامه نویسان جوان احداث کرد. افرادی چون سام شپارد، لنفورد ویلسون، هاروی فایراستین، بت میدلر و بازیگران درخشانی چون بت میدلر، آل پاچینو و رابرت دنیرو در این مکان تربیت شدند. هرچند نام کسانی که زیر نظر او به فعالیت تئاتر مشغول بودند بسیار بیش از اینهاست.
در ۱۹۶۱ استوارت به همراه پاول فاستر و دیگران کافه لاماما را احداث کردند، که تبدیل به یکی از موفق ترین کمپانی های تئاتری آف آف برادوی یعنی کلوب تئاتر تجربی لا ماما شد. این مکان تئاتری لا ماما نامیده می شود زیرا غالباً استوارت به عنوان «مادر» نامیده می شد. معروف است که پیش از هر اجرا استوارات بیرون می آمده و «زنگ بزرگی را می نواخته است تا ارادت لاماما را به نمایشنامه نویس و همه جوانب تئاتر ابراز کند. »
wiki: الن استوارت