آلبرت میناسیان ( ارمنی: Ալբերտ Մինասեան ) با نام ادبی آلمین ( ارمنی: Ալմին؛ زادهٔ ۱۳۳۱ - درگذشته ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ ) ، نویسنده، شاعر و آموزگار ارمنی تبار اهل ایران بود.
آلمین بانام اصلی آلبرت میناسیان در سال ۱۳۳۱ خورشیدی ( ۱۹۵۲ میلادی ) در تهران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند. او از نوجوانی شروع به نوشتن کرد. اولین اشعار او در «آلیک نوجوان» در سال ۱۹۷۰ منتشر گشت. سپس تعدادی از آنها در روزنامه های ادبی و مجلاتی مانند «آلیک»، «باگین»، «گراکان ترت»، «گارون»، «آغبیور» و غیره منتشر شد. ایشان همچنین چند منظومه شعر را نیز به طبع رسانده است. در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه ادبی شد و در سال ۲۰۰۰ مفتخر به دریافت نشان مسروپ مقدس از حوضه سیلیسی کلیسای ارمنی شد. او عضو انجمن نویسندگان ارمنستان و انجمن نویسندگان آرتساخ و انجمن نویسندگان تهران بوده است. ایشان به مدت ۳۵ سال به عنوان معلم زبان و ادبیات ارمنی در مدارس ارمنی تهران تدریس نمودند. شنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ ( اوت ۲۰۲۱ ) در تهران به دلیل بیماری کرونا درگذشت. در همان روز، مراسم خاکسپاری وی در آرامستان بورستان ارامنه برگزار شد.
... [مشاهده متن کامل]
نخستین دفتر شعر آلمین، با عنوان تپش ها، در ۱۳۵۵ش در تهران انتشار یافت و این آغاز حضور مستمر او در عرصه شعر و ادب ارمنی بوده است. از آن پس دیگر دفترهای شعر او با عنوان های سرمست از نور ( ۱۳۵۷ش ) ، ماده عشق ( ۱۳۶۰ش ) ، و نور پدید آمد ( ۱۳۷۰ش ) ، کتاب کودکی من ( ۱۳۸۰ش ) ، پرتو ستارگان ( ۱۳۸۳ش ) ، مرا به یاد خواهید آورد ( ۱۳۸۶ش ) ، به ناآشنایانم ( ۱۳۸۸ش ) ، آرامش چمن زاران سبز ( ۱۳۹۱ش ) ، قرن گل های فراموشم مکن ( ۱۳۹۴ش ) و شکوه شعر ( ۱۳۹۷ش ) به خوانندگان عرضه شدند که معرف پویایی او در عرصه ادبیات ارمنی و نشانگر روند تحول شعر او در حدود پنج دهه سخن سرایی است.
آلمین بانام اصلی آلبرت میناسیان در سال ۱۳۳۱ خورشیدی ( ۱۹۵۲ میلادی ) در تهران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند. او از نوجوانی شروع به نوشتن کرد. اولین اشعار او در «آلیک نوجوان» در سال ۱۹۷۰ منتشر گشت. سپس تعدادی از آنها در روزنامه های ادبی و مجلاتی مانند «آلیک»، «باگین»، «گراکان ترت»، «گارون»، «آغبیور» و غیره منتشر شد. ایشان همچنین چند منظومه شعر را نیز به طبع رسانده است. در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه ادبی شد و در سال ۲۰۰۰ مفتخر به دریافت نشان مسروپ مقدس از حوضه سیلیسی کلیسای ارمنی شد. او عضو انجمن نویسندگان ارمنستان و انجمن نویسندگان آرتساخ و انجمن نویسندگان تهران بوده است. ایشان به مدت ۳۵ سال به عنوان معلم زبان و ادبیات ارمنی در مدارس ارمنی تهران تدریس نمودند. شنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ ( اوت ۲۰۲۱ ) در تهران به دلیل بیماری کرونا درگذشت. در همان روز، مراسم خاکسپاری وی در آرامستان بورستان ارامنه برگزار شد.
... [مشاهده متن کامل]
نخستین دفتر شعر آلمین، با عنوان تپش ها، در ۱۳۵۵ش در تهران انتشار یافت و این آغاز حضور مستمر او در عرصه شعر و ادب ارمنی بوده است. از آن پس دیگر دفترهای شعر او با عنوان های سرمست از نور ( ۱۳۵۷ش ) ، ماده عشق ( ۱۳۶۰ش ) ، و نور پدید آمد ( ۱۳۷۰ش ) ، کتاب کودکی من ( ۱۳۸۰ش ) ، پرتو ستارگان ( ۱۳۸۳ش ) ، مرا به یاد خواهید آورد ( ۱۳۸۶ش ) ، به ناآشنایانم ( ۱۳۸۸ش ) ، آرامش چمن زاران سبز ( ۱۳۹۱ش ) ، قرن گل های فراموشم مکن ( ۱۳۹۴ش ) و شکوه شعر ( ۱۳۹۷ش ) به خوانندگان عرضه شدند که معرف پویایی او در عرصه ادبیات ارمنی و نشانگر روند تحول شعر او در حدود پنج دهه سخن سرایی است.
المین بمعنی دروغ یا همان کذب است