المپیک، بازی های (Olympic Games)
مسابقات ورزشی در المپیادر یونان باستان که هر چهار سال یک بار با اعلام یک صلح مقدس برگزار می شد و سابقۀ آن به ۷۷۶پ م برمی گردد. شرکت زنان در این مسابقات ممنوع بود و مردان به صورت عریان شرکت می کردند. بازی های باستان در ۳۹۴م متوقف شد. بازی های کنونی از ۱۸۹۶ هر چهار سال یک بار برگزار می شود. از ۱۹۲۴ بازی های زمستانی هم جداگانه به بازی های المپیک افزوده شد و از ۱۹۹۴ بازی های تابستانی و زمستانی به فاصلۀ دو سال از یکدیگر برگزار می شوند.
بازی های کنونی . اولین دورۀ بازی های جدید المپیک در آتن در کشور یونان برگزار شد. این بازی ها را فردی فرانسوی به نام پیِر دو فردی، بارون دو کوبرتن(۱۸۶۳ـ۱۹۳۷) احیا کرد و هر چهار سال به استثنای ۱۹۱۶، ۱۹۴۰، و ۱۹۴۴ که دو جنگ جهانی مانع از برگزاری آن ها شد برگزار شده اند. دهمین سالگرد ویژۀ این بازی ها در ۱۹۰۶ در آتن برگزار شد. در اولین دورۀ بازی های پس از احیا، ۲۴۵ ورزشکار از چهارده کشور در نُه رشتۀ ورزشی حضور یافتند. در المپیک آتلانتا در ۱۹۹۶ بیش از ۱۰هزار ورزشکار از ۱۹۷ کشور در ۲۹ رشتۀ ورزشی شرکت کردند. شهر آتن که میزبانی اولین دورۀ بازی های جدید المپیک را در ۱۸۹۶ برعهده داشت، در ۱۹۹۷ به میزبانی بازی های سال ۲۰۰۴ برگزیده شد.
بازی های باستانی. از میان بازی های بسیاری که در یونان باستان برگزار می شد، بازی های المپیک قدیمی ترین و مشهورترین آن ها بودند. این ادعا را که شخصیتی افسانه ای یا حتی حقیقی بازی های المپیک را بنا نهاد نمی توان جدی گرفت. بازی ها رویدادی نبودند که ناگهان به وجود آمده باشند. از جشن های ساده و مذهبی تکامل یافتند و پرشکوه ترین رویداد ورزشی دوران باستان شدند. بنابراین منشأ آن ها کاملاً روشن نیست، گرچه شواهد به دست آمده از حفاری ها نشان می دهد که المپیا حداقل از ۱۳ قرن پ م مکانی مقدس بوده است. اولین اشارۀ تاریخی به این بازی ها در المپیا به ۷۷۶پ م برمی گردد، زمانی که آشپزی به نام کوروئبوس، از الیس۴، مسابقۀ دو سرعت «دروموس» را در مسافتی به اندازۀ یک طول ورزشگاه با پیروزی به پایان رساند. دوره های چهارسالۀ بازی های المپیک نیز از این تاریخ آغاز شده است.
مسابقات. بازی های المپیک در طول قرن ها توسعه یافت و بازی های بیشتری به آن ها افزوده شد. در ۷۲۴پ م «دیائولوس» به معنی دو برابر طول استادیوم به بازی ها اضافه شد. در ۷۲۰پ م «دولیخوس» به معنی ۲۴برابر طول زمین (معادل دوی ۵هزار متر فعلی) به مسابقات افزوده شد. همۀ این مسابقات به صورت رفت و برگشت در طول میدان بود و نه به صورت دو به دور میدان. مسابقات ارابه رانی و مشت زنی و پانکراتیوم(مخلوطی از مشت زنی و کشتی) ۷قرن پ م اضافه شدند و سپس در اعصار بعد رشته هایی جدید مانند پنج گانه (پنتاتلون) (شامل پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه، دو، و کشتی)، مسابقات جوانان، و مسابقات سربازان، قاصدان، و شیپورچی ها. علاوه بر این مسابقات، نقاشان و مجسمه سازان کارهای خود را عرضه می کردند و شاعران اشعار خود را می خواندند. در هر مناسبتی همۀ رقابت ها برگزار نمی شد.
توسعه. در ابتدا بازی ها فقط در یک روز برگزار می شد، اما بعد تعداد روزها به پنج افزایش یافت و روز آخر به تقدیم جوایز (که در آغاز فقط تاج گلی بود) اختصاص داشت که در ابتدای برنامه بود. سپس مراسم اختتامیه برگزار می شد و مراسم با ضیافتی به پایان می رسید. بازی ها مخصوص «آزادگان» یونانی بود و بردگان و خارجی ها و زنان از شرکت در آن ها محروم بودند. در ابتدا آنچه می توان روحیۀ آماتوری نامید حاکم بود، ولی به تدریج «حرفه ای گری» پای به عرصه نهاد و سرانجام جوایز نقدی چشمگیری به برندگان تعلق می گرفت. قهرمان المپیک قهرمان ملی شناخته می شد و مورد تحسین قرار می گرفت و جوایز مادی بسیاری دریافت می کرد.
مسابقات ورزشی در المپیادر یونان باستان که هر چهار سال یک بار با اعلام یک صلح مقدس برگزار می شد و سابقۀ آن به ۷۷۶پ م برمی گردد. شرکت زنان در این مسابقات ممنوع بود و مردان به صورت عریان شرکت می کردند. بازی های باستان در ۳۹۴م متوقف شد. بازی های کنونی از ۱۸۹۶ هر چهار سال یک بار برگزار می شود. از ۱۹۲۴ بازی های زمستانی هم جداگانه به بازی های المپیک افزوده شد و از ۱۹۹۴ بازی های تابستانی و زمستانی به فاصلۀ دو سال از یکدیگر برگزار می شوند.
بازی های کنونی . اولین دورۀ بازی های جدید المپیک در آتن در کشور یونان برگزار شد. این بازی ها را فردی فرانسوی به نام پیِر دو فردی، بارون دو کوبرتن(۱۸۶۳ـ۱۹۳۷) احیا کرد و هر چهار سال به استثنای ۱۹۱۶، ۱۹۴۰، و ۱۹۴۴ که دو جنگ جهانی مانع از برگزاری آن ها شد برگزار شده اند. دهمین سالگرد ویژۀ این بازی ها در ۱۹۰۶ در آتن برگزار شد. در اولین دورۀ بازی های پس از احیا، ۲۴۵ ورزشکار از چهارده کشور در نُه رشتۀ ورزشی حضور یافتند. در المپیک آتلانتا در ۱۹۹۶ بیش از ۱۰هزار ورزشکار از ۱۹۷ کشور در ۲۹ رشتۀ ورزشی شرکت کردند. شهر آتن که میزبانی اولین دورۀ بازی های جدید المپیک را در ۱۸۹۶ برعهده داشت، در ۱۹۹۷ به میزبانی بازی های سال ۲۰۰۴ برگزیده شد.
بازی های باستانی. از میان بازی های بسیاری که در یونان باستان برگزار می شد، بازی های المپیک قدیمی ترین و مشهورترین آن ها بودند. این ادعا را که شخصیتی افسانه ای یا حتی حقیقی بازی های المپیک را بنا نهاد نمی توان جدی گرفت. بازی ها رویدادی نبودند که ناگهان به وجود آمده باشند. از جشن های ساده و مذهبی تکامل یافتند و پرشکوه ترین رویداد ورزشی دوران باستان شدند. بنابراین منشأ آن ها کاملاً روشن نیست، گرچه شواهد به دست آمده از حفاری ها نشان می دهد که المپیا حداقل از ۱۳ قرن پ م مکانی مقدس بوده است. اولین اشارۀ تاریخی به این بازی ها در المپیا به ۷۷۶پ م برمی گردد، زمانی که آشپزی به نام کوروئبوس، از الیس۴، مسابقۀ دو سرعت «دروموس» را در مسافتی به اندازۀ یک طول ورزشگاه با پیروزی به پایان رساند. دوره های چهارسالۀ بازی های المپیک نیز از این تاریخ آغاز شده است.
مسابقات. بازی های المپیک در طول قرن ها توسعه یافت و بازی های بیشتری به آن ها افزوده شد. در ۷۲۴پ م «دیائولوس» به معنی دو برابر طول استادیوم به بازی ها اضافه شد. در ۷۲۰پ م «دولیخوس» به معنی ۲۴برابر طول زمین (معادل دوی ۵هزار متر فعلی) به مسابقات افزوده شد. همۀ این مسابقات به صورت رفت و برگشت در طول میدان بود و نه به صورت دو به دور میدان. مسابقات ارابه رانی و مشت زنی و پانکراتیوم(مخلوطی از مشت زنی و کشتی) ۷قرن پ م اضافه شدند و سپس در اعصار بعد رشته هایی جدید مانند پنج گانه (پنتاتلون) (شامل پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه، دو، و کشتی)، مسابقات جوانان، و مسابقات سربازان، قاصدان، و شیپورچی ها. علاوه بر این مسابقات، نقاشان و مجسمه سازان کارهای خود را عرضه می کردند و شاعران اشعار خود را می خواندند. در هر مناسبتی همۀ رقابت ها برگزار نمی شد.
توسعه. در ابتدا بازی ها فقط در یک روز برگزار می شد، اما بعد تعداد روزها به پنج افزایش یافت و روز آخر به تقدیم جوایز (که در آغاز فقط تاج گلی بود) اختصاص داشت که در ابتدای برنامه بود. سپس مراسم اختتامیه برگزار می شد و مراسم با ضیافتی به پایان می رسید. بازی ها مخصوص «آزادگان» یونانی بود و بردگان و خارجی ها و زنان از شرکت در آن ها محروم بودند. در ابتدا آنچه می توان روحیۀ آماتوری نامید حاکم بود، ولی به تدریج «حرفه ای گری» پای به عرصه نهاد و سرانجام جوایز نقدی چشمگیری به برندگان تعلق می گرفت. قهرمان المپیک قهرمان ملی شناخته می شد و مورد تحسین قرار می گرفت و جوایز مادی بسیاری دریافت می کرد.
wikijoo: المپیک،_بازی_های