الموجز الحاوی لتحریر الفتاوى

[ویکی نور] الموجز الحاوی لتحریر الفتاوى، تألیف جمال الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد حلّى، معروف به ابن فهد حلی (م 841 ق) است که تحقیق آن توسط مهدی رجایی صورت گرفته و با اشراف سید محمود مرعشی، ضمن الرسائل العشر منتشر شده است.
این کتاب در بردارندۀ کتاب هاى طهارة و صلاة و قسمتى از زکات است که به سبک فقه رساله اى نوشته شده است. اگرچه مؤلف قصد داشته است که سایر کتاب هاى قسمت عبادات و همین طور قسمت هاى معاملات، ایقاعات و احکام را تألیف نماید امّا موفق به این کار نشده است.
در این کتاب مهم ترین مسائل و فروع فقهى با مختصرترین عبارت ها با متنى روان و بدون ذکر آیات، روایات و اقوال فقهاء گردآورى شده است.
از آن جایى که این کتاب از اعتبار علمى خاصى بر خورداراست، شاگرد وى شیخ مفلح بن حسن صیمرى (زنده در 887 ق)، در سال 878ق آن را شرح زده است و آن را «کشف الالتباس عن موجز أبی العباس» نامیده است. (ذ95/14/، 20/18).
با توجه به دو نسخۀ خطى مجلس شوراى اسلامى و برینستون که در کتاب مقدمه اى بر فقه شیعه صفحات 155 و 156 ذکر شده و مربوط به سال 822ق هستند، این کتاب قبل از سال 821ق تألیف شده است.
در الذریعة (ج 248/23 و 249) به نسخه هاى خطى کتابخانۀ محمدحسین قمشه اى (مربوط به سال 853 ق) و نسخۀ کتاب هاى شیخ جواد محیى الدین نجفى (مربوط به سال 966 ق) و نسخۀ کتاب هاى شیخ هادى کاشف‎الغطاء (مربوط به 968 ق) اشاره شده است.