الموتیان

لغت نامه دهخدا

الموتیان. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) اسماعیلیه و پیروان حسن صباح را گویند بمناسبت قلعه الموت که درتصرف آنان بود. رجوع به الموت و «اسماعیلیه » شود.

پیشنهاد کاربران

الموتیان به گروهی از تات ها میگویند که بومی منطقه الموت هستند و به زبان تاتی صحبت میکنند.