المعصرات

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
عصر (۵ بار)

«مُعْصِرات» جمع از مادّه «عصر» به معنای فشار است، که اشاره به «ابرهای باران زا» است، گویی خودش را می فشارد تا آب از درونش فرو ریزد (توجّه داشته باشید مُعْصِرات اسم فاعل است).
بعضی نیز، آن را به معنای ابرهایی که آمادّه ریزش باران است تفسیر کرده اند; زیرا اسم فاعل،گاه به معنای آمادگی برای چیزی می آید. بعضی نیز گفته اند: «مُعْصِرات» صفت ابرها نیست، بلکه صفت بادها است که از هر سو ابرها را تحت فشار برای ریزش باران قرار می دهد. به گفته بعضی دانشمندان، ابرها به هنگام تراکم سیستمی بر آنها حاکم می شود که خود را می فشارد، و در نتیجه باران از آن فرو می بارد، و این تعبیر در حقیقت از معجزات علمی قرآن مجید محسوب می شود.

پیشنهاد کاربران

هیچ دانشمندی نگفته ابر خودش را می فشارد و معجزه علمی در کار نیست. این لغت در اشعار جاهلی هم هست. و اشاره به این موضوع دارد که در تورات هم هست. و آن اینکه در آسمان دریای آب شیرین است و ابرها مثل مشک پر میشن از آب شیرین دریای آسمانی و بعد خودشون را فشار می دهند و آب از لابلای سوراخهاش مثل آبکش می ریزه و باران می شود. در روایات شیعه هم هست که حضرت علی موضع باران ریش خود را از آب باران خیس و تبرک می کرد و می فرمود آب شیرین زیر عرش و دریای آسمانی.
...
[مشاهده متن کامل]