المجالس المؤیدیه

[ویکی نور] المجالس المؤیدیة اثر مؤید الدین هبة الله شیرازی داعی الدعاة است که به زبان عربی، در مورد مجالس هشتصدگانه مؤید الدین است که به نام المجالس المؤیدیة معروف شده و از آثار مهم علمی و کلامی اسماعیلیه به شمار می رود.
پس از مقدمه ای از محقق کتاب، مجالس موید الدین به ترتیب حروف الفبا شروع می گردد.
مؤید ادعا دارد که منبعش ردیه ای است بر الزمرد که یک داعی و مبلّغ اسماعیلی آن را نگاشته است. این ردیه، شامل استدلال هایی بر ضد نبوت است، که از الزمرد اخذ شده است؛ و پاسخ هایی به این استدلال ها که خود داعی نگاشته است، می باشد. البته الزمرد نیز استدلال هایی بر وجود نبوت داشته است، و داعی تنها استدلال های خود را ذکر کرده است.
مؤید در کتاب خود، برخی براهین کتاب الزمرد را با تفصیل بیان کرده و شناسانده است. مؤید اشاره نکرده که متن الزمرد را در اختیار داشته است یا خیر، بلکه ادعا دارد، نقل قول ها را از یک ردیه بر الزمرد، که داعی اسماعیلی نگاشته است، بیان می دارد و می نویسد: به ما خبر رسیده که ابن ریوندی رساله ای نگاشته و آن را الزمرد؛ نامیده است و در آن شبهه ای درباره رد نبوت، منسوب به براهمه، بیان کرده است. همچنین از یاد شدن براهین کسانی که نبوت را اثبات یا نفی می کنند، در الزمرد یاد می کند.
گفت و گوی ثبت شده در المجالس المؤیدیة بیشتر نشانه گفت و گویی به روش الزمرد است. مؤید عبارتی از الزمرد نقل کرده است که نشان می دهد که الزمرد به شکل گفت و گویی بین دو رقیب تألیف شده است؛ شخصی بر وجود انبیا برهان می آورد و دیگری آن براهین را رد می کند.
در المجالس المؤیدیة، ابن ریوندی کسی است که براهینی بر ضد نبوت به نقل از براهمه بیان می کند؛ اما در التوحید، کسی است که بر وجود نبوت استدلال کرده است.