الماس دندان. [ اَ دَ ] ( ص مرکب ) آنکه دندانش چون الماس درخشان و سفید باشد : چو من زنگی آنگه که خندان بودسیه شیری الماس دندان بود.نظامی.- الماس دندان شدن ؛ کنایه از کمال الحاح و فروتنی کردن. ( غیاث اللغات ).