الم گداز. [ اَ ل َ گ ُ ] ( نف مرکب ) آنچه الم را گدازد و زایل کند : آه که طبل جنگ زد آنکه بگاه آشتی چاشنی ستم دهد لطف الم گداز را.عرفی ( از بهار عجم ).
