اللائی

لغت نامه دهخدا

اللائی. [ اَ ] ( ع اِ موصول ) آن جماعت مؤنث که. ( ترجمان علامه تهذیب عادل ). ج ِ اَلَّتی. آن زنان که. در اقرب الموارد بصورت «اللاءِی » ضبط شده است. رجوع به همین کتاب ذیل «لتی » و نیز ماده اَللاّتی شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
اللائی (۴ بار)

اسم موصول و مؤنث و الذّی است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائی و اَلّلاتی بکار رفته مثل ، نیست مادران آنها مگر زنانی که آنان را زائیده‏اند و نحو زنانی که از نافرمانیشان می‏ترسد نصیحتشان کنید.
wikialkb: اللاّئِی

پیشنهاد کاربران

اللائی به شکل تفکیکی ال لا ای : ال در زبان عربی حرف تعریف و تَعَیُن می باشد و نقش the در زبان انگلیسی را بازی کرده و میکند و لا در زبان عربی علامت یا نشانه نفی میباشد و ای در زبان فارسی قدیمی مخفف این
... [مشاهده متن کامل]
بوده یعنی ضمیر دوم شخص مفرد. لذا اللائی به شکل ال لا ای از چپ به راست بصورت ال ای لا یعنی این چیز معین وجود ندارد. شاید این واژه به نَیهیلیست ها یا پوچ گرایان اطلاق میگردیده و یا با هدف نامگذاری نیست گرایان ساخته شده.