آلفوس استارکی ویلیامز ( انگلیسی: Alpheus S. Williams ) ( زاده:۲۹ سپتامبر ۱۸۱۰ - درگذشته:۲۱ دسامبر ۱۸۷۸ ) یک وکیل، قاضی، روزنامه نگار، عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و فرمانده ارتش اتحادیه در طول جنگ داخلی آمریکا بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی در ۲۰ سپتامبر ۱۸۱۰ در دیپ ریور، کنتیکت زاده شد. در سن هشت سالگی پدر و در هفده سالگی مادرش را از دست داد. اما با ارثیه ۷۵ هزار دلاری که به او رسیده بود، موفق شد در سال ۱۸۳۱ در رشته حقوق از دانشگاه ییل فارغ التحصیل شود. پس از آن در دوره ای بین سال های ۱۸۳۴ تا ۱۸۳۶ به گشت و گذار پرداخت و به بسیاری از نقاط ایالات متحده و اروپا سفر کرد. در این هنگام به صورت مستقل و انفرادی به آموزش نظامی و فراگیری فنون جنگی پرداخت. ویلیامز آشنایی خود را به تاریخ نظامی اروپا بیشتر کرد به ویژه اینکه وی شیفته تاریخ نظامی فرانسه بود. او بسیاری از میدان های تاریخی نبرد، جنگ افزارهای جنگی و موزه های نظامی را بازدید کرد و با کسب تجربه بر دانش نظامی خود افزود.
در پایان همان سال به دیترویت بازگشت و در سپاه داوطلبان محلی نام نویسی کرد. وی در سال ۱۸۴۰ به عنوان وکیل و کارشناس حقوقی در زمینه انحصار وراثت در شهرستان وین، میشیگان مشغول به کار شد و سپس در سال ۱۸۴۴ در روزنامه دیلی دیترویت سرپرستی بخش آگهی آن را بر عهده داشت.
وی در همان سال ها با همسر نخست خود، جین نی لارند ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پنج فرزند بود ( دو تن از فرزندان آن ها در سنین کودکی مرده بودند ) . همسرش نیز در سال ۱۸۴۸ درگذشت. ویلیامز در سال ۱۸۷۵ با همسر دوم خود مارتا تیلمن ازدواج کرد. با آغاز جنگ آمریکا و مکزیک وی به قصد پیوستن به ارتش داوطلبان میشیگان، شهر را ترک کرد و با درجه سرهنگ دومی در جنگ حضور یافت. پس از پایان جنگ در سال ۱۸۵۵ فرماندهی یک گروهان پیاده نظام سبک دیترویت را که در حال فروپاشی و نابودی قرار داشت بر عهده گرفت و آن را دوباره سازماندهی کرد. بعدها در سال ۱۸۵۹ با افزوده شدن به نیروها و شکل گیری دو گروهان، ویلیامز یک گردان را سازماندهی و خودش به عنوان سرگرد فرماندهی آن را بر عهده گرفت. با آغاز جنگ داخلی مجوز ادامه فعالیت از سوی پایتخت برای ویلیامز فرستاده شد. در نخستین روزهای پرالتهاب جنگ نیروهای داوطلب میشیگان به عنوان نخستین نیروهای غربی به واشینگتن اعزام شدند.
... [مشاهده متن کامل]
وی در ۲۰ سپتامبر ۱۸۱۰ در دیپ ریور، کنتیکت زاده شد. در سن هشت سالگی پدر و در هفده سالگی مادرش را از دست داد. اما با ارثیه ۷۵ هزار دلاری که به او رسیده بود، موفق شد در سال ۱۸۳۱ در رشته حقوق از دانشگاه ییل فارغ التحصیل شود. پس از آن در دوره ای بین سال های ۱۸۳۴ تا ۱۸۳۶ به گشت و گذار پرداخت و به بسیاری از نقاط ایالات متحده و اروپا سفر کرد. در این هنگام به صورت مستقل و انفرادی به آموزش نظامی و فراگیری فنون جنگی پرداخت. ویلیامز آشنایی خود را به تاریخ نظامی اروپا بیشتر کرد به ویژه اینکه وی شیفته تاریخ نظامی فرانسه بود. او بسیاری از میدان های تاریخی نبرد، جنگ افزارهای جنگی و موزه های نظامی را بازدید کرد و با کسب تجربه بر دانش نظامی خود افزود.
در پایان همان سال به دیترویت بازگشت و در سپاه داوطلبان محلی نام نویسی کرد. وی در سال ۱۸۴۰ به عنوان وکیل و کارشناس حقوقی در زمینه انحصار وراثت در شهرستان وین، میشیگان مشغول به کار شد و سپس در سال ۱۸۴۴ در روزنامه دیلی دیترویت سرپرستی بخش آگهی آن را بر عهده داشت.
وی در همان سال ها با همسر نخست خود، جین نی لارند ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پنج فرزند بود ( دو تن از فرزندان آن ها در سنین کودکی مرده بودند ) . همسرش نیز در سال ۱۸۴۸ درگذشت. ویلیامز در سال ۱۸۷۵ با همسر دوم خود مارتا تیلمن ازدواج کرد. با آغاز جنگ آمریکا و مکزیک وی به قصد پیوستن به ارتش داوطلبان میشیگان، شهر را ترک کرد و با درجه سرهنگ دومی در جنگ حضور یافت. پس از پایان جنگ در سال ۱۸۵۵ فرماندهی یک گروهان پیاده نظام سبک دیترویت را که در حال فروپاشی و نابودی قرار داشت بر عهده گرفت و آن را دوباره سازماندهی کرد. بعدها در سال ۱۸۵۹ با افزوده شدن به نیروها و شکل گیری دو گروهان، ویلیامز یک گردان را سازماندهی و خودش به عنوان سرگرد فرماندهی آن را بر عهده گرفت. با آغاز جنگ داخلی مجوز ادامه فعالیت از سوی پایتخت برای ویلیامز فرستاده شد. در نخستین روزهای پرالتهاب جنگ نیروهای داوطلب میشیگان به عنوان نخستین نیروهای غربی به واشینگتن اعزام شدند.
