الفرد کبیر

آلفرد کبیر. آلفرد کبیر (ح ۸۴۹ ـ ح ۹۰۱م)(Alfred the Great)
پادشاه آنگلوساکسون(۸۷۱ـ۸۹۹م)، که در برابر نیروهای مهاجم دانمارک از انگلستان دفاع کرد و نیروی دریایی انگلستان را بنیاد نهاد. در ۸۷۱م به جانشینی برادرش اتلرددر وسکسبه سلطنت رسید. در دوران سلطنت او مجموعه قوانین تازه ای به اجرا درآمد. آلفرد کبیر به تشویق ترجمۀ آثار ارزشمند لاتین پرداخت (تعدادی را شخصاً ترجمه کرد) و به پیشبرد نگارش سالنامۀ آنگلو ساکسونهمّت گماشت. آلفرد برخلاف دیگر پادشاهان آنگلو ساکسون، که در برابر دانمارک تسلیم شده بودند، با نبردهای شدید و حربۀ دیپلماسی توانست وسکس را از سلطۀ دانمارک برهاند. براساس سالنامۀ آنگلو ساکسون، درپی تصرف لندن در ۸۶۶م، همۀ مردم انگلیسی تبار، به استثنای کسانی که در اسارت دانمارکی ها بودند، حاکمیت او را پذیرفتند. از این رو، آلفرد را نخستین پادشاه انگلستان می توان دانست. آلفرد در ونتیج، واقع در آکسفوردشر، زاده شد. کوچک ترین پسر اِتِلوولف( ـ۸۵۸م)، پادشاه ساکسونز غربی، بود. آلفرد همراه برادرش اِتِلرِددر ۸۷۰م چندین بار با دانمارکی ها جنگید. در نبرد اشداون در ۸۷۱م بر دانمارکی ها غلبه کرد و پس از چندین نبرد دیگر با دانمارکی ها و شکست دادن آن ها در آوریل ۸۷۱م پادشاه و جانشین برادر خود اتلرد شد. هنگامی که دانمارکی ها بخش های دیگری از انگلستان را به اشغال نظامی خود درآوردند، یک دورۀ پنج ساله صلحِ ناپایدار برقرار شد. در زمان صلح، آلفرد ساختار ارتش را نیز اصلاح و تقویت کرد و سپاهیانی را که در اختیار داشت به دو بخش تقسیم کرد، نیمی را به صورت ذخیره به خانه هایشان فرستاد و نیم دیگر را حاضر به خدمت نگه داشت. این روش به او امکان داد تا در صورت لزوم با فراخوانی نیروهای ذخیره بتواند به جنگ ادامه دهد. آلفرد در سراسر قلمرو خود، برای ایجاد ساختار سازمان یافتۀ دفاعی، دژهای متعددی احداث کرد و به سبب پایه گذاری نیروی دریایی انگلستان شهرت دارد. آلفرد ناوگانی از شناورهای کارآمد ایجاد کرد، که ملوانانِ آن ها را ساکنان جزایر فریزیایی(جزایری در دریای شمال متعلق به دانمارک، آلمان، و هلند) تشکیل می دادند. آلفرد با ناوگان دریایی خود چندین بار با موفقیت دانمارکی ها را در دریا به چالش طلبید.