آلفرد ادوارد هاوسمن. آلفرد ادوارد هاوسمَن ( به انگلیسی: Alfred Edward Housman ) ( ۲۶ مارس ۱۸۵۹ – ۳۰ آوریل ۱۹۳۶ ) معروف به ای. ایی. هاوسمن، عالم در زمینه دوران کلاسیک و شاعر انگلیسی بود.
او بیشتر به خاطر مجموعه شعر «پسر بچه ای از شروپ شایر» شناخته شده است. اشعارش غنائی و در بسیاری موارد تلخ و گزنده است و اکثرشان را قبل از سال ۱۹۰۰ نوشته است. شعرهای در شکل غزل و بیشتر در سبک هجونامه و سخره نوشته شده است. شعرها در غالب ایجاد حس شکست، و ناامیدی در دوران جوانی در انگلستان بوده است.
زیبایی، راحتی، و تمایز این اشعار به کام اِدواردین ها ( طرفداران او ) و شماری از نویسنده و سراینده ها بسیار شیرین آمد و لذا تا قبل و بعد از جنگ جهانی مورد توجه بود.
او یکی از معروف ترین پیروان سبک های باستانی یونان و یکی از صاحب منصبان ادیب در دوران خود بوده است. وی شهرت خود را بین مردم با انتشار «دانش پژوه خصوصی» یکی از قوی ترین و با کیفیت ترین اثرش، تثبیت کرد.
آخرین اشعار ( ۱۹۲۲ )
مجموعه اشعار ( ۱۹۴۰، هِنری هولت و کمپانی )
شعر زیر که مناظره ای بین یک انسان زنده و یک فرد مرده است از مشهورترین اشعار هاوسمن به شمار می رود.
«اسب هایم زمین را شخم می زنند هنوز؟
آن چموشان که به پیش می راندمشان
و صدای سایش یراقشان را می شنیدم
آن گاه که نفس می کشیدم. »
• آری، اسب ها زمین را لگدمال می کنند
و هنوز یراقشان صدا می کند،
همه چیز چون پیش است
گرچه اکنون در زیر خاک هایی آرمیده ای
که خود زمانی خیششان می کردی.
«آیا اکنون که من دیگر سرپا نیستم
بر ساحل جویبار
هنوز دوستان پا به توپ می شوند؟»
• آری، هنوز توپ در گردش است
بچه ها با شور و شوق به هم پاس می دهند
دروازه ها پابرجاست
و گلرها هم دروازه بانی می کنند.
«آیا معشوقه ام که جدایی از او برایم سخت بود
آرام گرفته است؟
آیا او که چشمانش در وقت خواب از فراق من اشکبار بود
آرام گرفته است؟»
• آری، او راحت آرمیده است
و دیگر از گریستن در وقت خواب دست کشیده است.
دخترت دیگر آرام گرفته است
نگران نباش ای دوست من و آرام بخواب.
«اکنون که من نحیف و نزار گشته ام
دوست من، کار و بارت چگونه است؟
دنیا به کامت گشته است؟
آیا بستری بهتر از بستر من یافته ای؟»
• آری، ای دوست، آرام بخواب
من با معشوقه یک مرده ناکام هم بسترم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو بیشتر به خاطر مجموعه شعر «پسر بچه ای از شروپ شایر» شناخته شده است. اشعارش غنائی و در بسیاری موارد تلخ و گزنده است و اکثرشان را قبل از سال ۱۹۰۰ نوشته است. شعرهای در شکل غزل و بیشتر در سبک هجونامه و سخره نوشته شده است. شعرها در غالب ایجاد حس شکست، و ناامیدی در دوران جوانی در انگلستان بوده است.
زیبایی، راحتی، و تمایز این اشعار به کام اِدواردین ها ( طرفداران او ) و شماری از نویسنده و سراینده ها بسیار شیرین آمد و لذا تا قبل و بعد از جنگ جهانی مورد توجه بود.
او یکی از معروف ترین پیروان سبک های باستانی یونان و یکی از صاحب منصبان ادیب در دوران خود بوده است. وی شهرت خود را بین مردم با انتشار «دانش پژوه خصوصی» یکی از قوی ترین و با کیفیت ترین اثرش، تثبیت کرد.
آخرین اشعار ( ۱۹۲۲ )
مجموعه اشعار ( ۱۹۴۰، هِنری هولت و کمپانی )
شعر زیر که مناظره ای بین یک انسان زنده و یک فرد مرده است از مشهورترین اشعار هاوسمن به شمار می رود.
«اسب هایم زمین را شخم می زنند هنوز؟
آن چموشان که به پیش می راندمشان
و صدای سایش یراقشان را می شنیدم
آن گاه که نفس می کشیدم. »
• آری، اسب ها زمین را لگدمال می کنند
و هنوز یراقشان صدا می کند،
همه چیز چون پیش است
گرچه اکنون در زیر خاک هایی آرمیده ای
که خود زمانی خیششان می کردی.
«آیا اکنون که من دیگر سرپا نیستم
بر ساحل جویبار
هنوز دوستان پا به توپ می شوند؟»
• آری، هنوز توپ در گردش است
بچه ها با شور و شوق به هم پاس می دهند
دروازه ها پابرجاست
و گلرها هم دروازه بانی می کنند.
«آیا معشوقه ام که جدایی از او برایم سخت بود
آرام گرفته است؟
آیا او که چشمانش در وقت خواب از فراق من اشکبار بود
آرام گرفته است؟»
• آری، او راحت آرمیده است
و دیگر از گریستن در وقت خواب دست کشیده است.
دخترت دیگر آرام گرفته است
نگران نباش ای دوست من و آرام بخواب.
«اکنون که من نحیف و نزار گشته ام
دوست من، کار و بارت چگونه است؟
دنیا به کامت گشته است؟
آیا بستری بهتر از بستر من یافته ای؟»
• آری، ای دوست، آرام بخواب
من با معشوقه یک مرده ناکام هم بسترم
wiki: آلفرد ادوارد هاوسمن