اُلفَت، گل پاچا (لغمان ۱۲۸۸ـ۱۳۵۶ش)
شاعر و نویسندۀ افغانستانی. در ۱۳۲۸ش، نمایندۀ مردم جلال کوت در هفتمین دورۀ مجلس شورای ملی، از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۲ش، رئیس فرهنگستان علوم افغانستان و از ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ش رئیس انجمن دولتی افغانستان و اتحاد جماهیر شوروی بود. به فارسی و پشتو شعر می گفت و در سروده هایش از شاعران کلاسیک، به ویژه رودکی، پیروی می کرد. اشعار فارسی او در دو دفتر به نام های اشعار منتخب (۱۳۳۴ش) و صدای قلب (۱۳۴۱ش) منتشر شده است. از وی آثاری به نثر در سبک شناسی، منطق، رسم الخط و دو ترجمه با نام های تولنی علم و موفقیت لیار نیز چاپ و منتشر شده است.
شاعر و نویسندۀ افغانستانی. در ۱۳۲۸ش، نمایندۀ مردم جلال کوت در هفتمین دورۀ مجلس شورای ملی، از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۲ش، رئیس فرهنگستان علوم افغانستان و از ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ش رئیس انجمن دولتی افغانستان و اتحاد جماهیر شوروی بود. به فارسی و پشتو شعر می گفت و در سروده هایش از شاعران کلاسیک، به ویژه رودکی، پیروی می کرد. اشعار فارسی او در دو دفتر به نام های اشعار منتخب (۱۳۳۴ش) و صدای قلب (۱۳۴۱ش) منتشر شده است. از وی آثاری به نثر در سبک شناسی، منطق، رسم الخط و دو ترجمه با نام های تولنی علم و موفقیت لیار نیز چاپ و منتشر شده است.
wikijoo: الفت،_گل_پاچا_(لغمان_۱۲۸۸ـ۱۳۵۶ش)