( الفت اﷲ آبادی ) الفت اﷲ آبادی. [ اُ ف َ ت ِ اَل ْ لاه ] ( اِخ ) میرمحمد حنیف ( خفیف ) متوفی به سال 1130 هَ. ق. برادر بزرگ سیدمحمد افضل ثابت اﷲآبادی. سید ثابت در تاریخ وفات الفت این مصراع را: «حیف الفت در جهان باقی نماند» سروده است. این رباعی از الفت است : فریادرسا! دمی که محشر باشد هرچند که نامه ام سیه تر باشد مفرست بدوزخم که نتوانم دید جایی که درو عدو حیدر باشد.
( از صبح گلشن ص 33 ).
ورجوع به الذریعه ج 9 قسمت اول ، و فرهنگ سخنوران تألیف خیامپور شود.