الف قامت

لغت نامه دهخدا

الف قامت. [اَ ل ِ ف ِ م َ] ( ترکیب اضافی ) قامت راست مانند الف :
نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم.
حافظ ( دیوان چ قزوینی ص 198 ).

الف قامت. [ اَ ل ِ م َ ] ( ص مرکب ) آنکه قامتی راست دارد. هرچیز افراخته و راست مانند الف. ( ناظم الاطباء ) :
خمیده پشت الف قامتان مژگانش
ز بار غمزه که در چشم فتنه بار شکست.
طالب آملی ( از بهار عجم ).
کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانم
سوادخوان الف قامتان مژگانم.
محمدقلی سلیم ( از بهار عجم ).
|| کنایه از محبوب راست قامت. الف قد :
الف قامتی کز الف قامت من
بنون خم زلف سازد خم نون.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

آنکه قامتی راست دارد . هر چیز افراخته و راست مانند الف .

پیشنهاد کاربران

بپرس