الف دادن

لغت نامه دهخدا

الف دادن. [ اِ دَ ] ( مص مرکب ) الفت دادن. مونس کردن. خوگر کردن. سازوار گردانیدن. دوست گردانیدن. رجوع به اِلف و اُلفَت شود: ایلاف ؛ الف دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) :
لطف باری این پلنگ و رنگ را
الف داد و برد از ایشان جنگ را.
مولوی.
لطف حق این شیر را و گور را
الف داده ست این دو ضد دور را.
مولوی.

فرهنگ فارسی

الفت دادن . مونس کردن خو گر کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس