الغباربیک. [ اُ ل ُ ب َ ] ( اِخ ) ملک الامرا جمال الدین ای ابه. از امرای قرن ششم. راوندی در راحةالصدور ( ص 388 ) آرد: و خداوند پادشاه ملک الامرا جمال الدین ای ابه الاعظم اتابکی که یگانه این زمان و نیکوسیرت جهان بود و سالار و سرور عراقیان ، خیر در ناصیه مبارک او بود، و بقیت عمارت در عراق ازو بود که تا قیامت آن دولت بماناد و خاندان او پاینده باد. و از ملک و عمر و فرزندان برخوردار باد. بخدمت ملک ازبک آمد و او را اتابکی کرد و احوال او مضبوط داشت و مملکت با دست گرفت و احترامی تمام و حکمی بکام بیافت ، و عزالدین صتماز بخشم بزنجان شد که رجوع همه ملک با ای ابه بود، و در ششم ربیع اول سنة ثلاث و تسعین [ و خمس مایة ] ( 593 ) پسران قرآن خوان و پسر [ نورالدین ] قرا که دامادان جمال الدین ای ابه بودند هر یکی با هزار عنان بخدمت ازبک آمدند و در همدان حاکم بودند، ایالت پسر قرآن خوان را بود و عدل می فرمود و همه بحکم خداوند ملک الامرا جمال الدین ای ابه بود و همدان و ولایت می آسود - انتهی. رجوع به فهرست همین کتاب ( راحة الصدور ) و تاریخ ادبیات در ایران تألیف دکتر صفا ج 2 ص 242 و 1011 شود.
