[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ظهر (۵۹ بار)
«ظَهِیْرَة» از مادّه «ظَهْر» چنان که «راغب» در «مفردات» و «فیروزآبادی» در «قاموس» می گویند: به معنای نیمروز و حدود ظهر است که مردم در این موقع، معمولاً لباس های روئین خود را در می آورند و گاه، مرد و همسرش با هم خلوت می کنند.
ظهر (۵۹ بار)
«ظَهِیْرَة» از مادّه «ظَهْر» چنان که «راغب» در «مفردات» و «فیروزآبادی» در «قاموس» می گویند: به معنای نیمروز و حدود ظهر است که مردم در این موقع، معمولاً لباس های روئین خود را در می آورند و گاه، مرد و همسرش با هم خلوت می کنند.
wikialkb: الظّهِیرَة
