[ویکی نور] «الشیعة فی المیزان» اثر محمدجواد مغنیه (متولد 1322ق)، به معرفی مذهب شیعه بر پایه آیات، احادیث و مستندات تاریخی و علمی پرداخته است. این اثر به زبان عربی نگارش شده و مشتمل بر سه کتاب «الشیعة و التشیع»، «مع الشیعة الإمامیة» و «الإثناعشریة» بوده که در اثر کثرت درخواست خوانندگان در یک جلد با عنوان جدید منتشر شده است (مقدمه نویسنده، ص8).
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در سه بخش، تنظیم شده است. نویسنده ابتدا شیعه و تشیع را به طور مفصل از نظر معنی، از نگاه اصحاب شیعه، شروط و علوم امام معرفی نموده است. سپس در ادامه، مناطق شیعه نشین و حکومت های شیعی و تعداد آن ها را بیان کرده و امامان شیعه اثنی عشر را معرفی نموده است. در انتهای کتاب، تحلیل شیعه امامیه و جایگاه اهل بیت(ع) ذکر گردیده است (فهرست کتاب های منتشر شده در آبان ماه 1384، ص227).
نویسنده در مقدمه، نسبت دادن غلو، زندقه و باطنی گری به تشیع را مردود و فاقد پایه و اساس و ناشی از تقلید و تعصب دانسته است؛ چراکه شیعه غلو را شرک، زندقه را الحاد و مخفی نمودن عقیده بدون دلیلی از عقل و شرع را بدعت و ضلالت می داند (ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7).
وی در مقدمه بخش اول کتاب به این نکته اشاره دارد که مطالب کتاب، نه به قصد پاسخ دادن به حملات و افترائاتی است که بر علیه مذهب تشیع زده می شود و نه بحثی انتقادی و یا تأملی فلسفی، بلکه مباحث مطرح شده، صرف عرضه و نمایاندن عقاید شیعه است، همراه با اقامه دلیل برای آن ها، البته بر مبنایی که مورد توافق اهل سنت نیز می باشد (مقدمه، ص9).
در بخش اول، به معرفی شیعه و مذهب تشیع، پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این بخش، به منظور پاسخ به این سؤال که «آیا تشیع، عقیده و مکتبی است که شیعیان آن را از جانب خود ابداع کرده و سپس، به دلیل اهداف سیاسی، به آن رنگ و بوی اسلامی بخشیده اند یا اینکه تشیع، عقیده ای اسلامی است که از جانب خداوند آمده و پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن مانند نماز، روزه، حج، زکات و... بوده است»، به معرفی معنای تشیع و بیان برخی از ادله و استدلالات شیعه مبنی بر اینکه خلافت امری منصوص و نه انتخابی می باشد، پرداخته است. این ادله عبارتند از اینکه:
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در سه بخش، تنظیم شده است. نویسنده ابتدا شیعه و تشیع را به طور مفصل از نظر معنی، از نگاه اصحاب شیعه، شروط و علوم امام معرفی نموده است. سپس در ادامه، مناطق شیعه نشین و حکومت های شیعی و تعداد آن ها را بیان کرده و امامان شیعه اثنی عشر را معرفی نموده است. در انتهای کتاب، تحلیل شیعه امامیه و جایگاه اهل بیت(ع) ذکر گردیده است (فهرست کتاب های منتشر شده در آبان ماه 1384، ص227).
نویسنده در مقدمه، نسبت دادن غلو، زندقه و باطنی گری به تشیع را مردود و فاقد پایه و اساس و ناشی از تقلید و تعصب دانسته است؛ چراکه شیعه غلو را شرک، زندقه را الحاد و مخفی نمودن عقیده بدون دلیلی از عقل و شرع را بدعت و ضلالت می داند (ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7).
وی در مقدمه بخش اول کتاب به این نکته اشاره دارد که مطالب کتاب، نه به قصد پاسخ دادن به حملات و افترائاتی است که بر علیه مذهب تشیع زده می شود و نه بحثی انتقادی و یا تأملی فلسفی، بلکه مباحث مطرح شده، صرف عرضه و نمایاندن عقاید شیعه است، همراه با اقامه دلیل برای آن ها، البته بر مبنایی که مورد توافق اهل سنت نیز می باشد (مقدمه، ص9).
در بخش اول، به معرفی شیعه و مذهب تشیع، پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این بخش، به منظور پاسخ به این سؤال که «آیا تشیع، عقیده و مکتبی است که شیعیان آن را از جانب خود ابداع کرده و سپس، به دلیل اهداف سیاسی، به آن رنگ و بوی اسلامی بخشیده اند یا اینکه تشیع، عقیده ای اسلامی است که از جانب خداوند آمده و پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن مانند نماز، روزه، حج، زکات و... بوده است»، به معرفی معنای تشیع و بیان برخی از ادله و استدلالات شیعه مبنی بر اینکه خلافت امری منصوص و نه انتخابی می باشد، پرداخته است. این ادله عبارتند از اینکه:
wikinoor: الشیعة_فی_المیزان