السنه

/~alsene/

لغت نامه دهخدا

( السنة ) السنة. [ اَ س ِ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ لِسان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به غیاث اللغات شود.
- در افواه و السنه مردمان ؛ خبرهایی که در دهنهای مردمان است و از زبان آنان شنیده میشود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زبانها، جمع لسان
( اسم ) جمع لسان زبانها : السنه و افوه. یا السن. خارجه . زبانهای بیگانه.

فرهنگ معین

(اَ س ِ نِ ) [ ع . السنة ] (اِ. ) جِ لسان ، زبان .

فرهنگ عمید

= لسان

پیشنهاد کاربران

بپرس